• Ήταν στις 4 Μαΐου 1949, ακριβώς στις 5:03 μ.μ. Εκείνη τη στιγμή, το Fiat G.212 της αεροπορικής εταιρείας ALI Avio Linee Italiane (θυγατρική της FIAT) έπεσε σε ομίχλη, με συνέπεια να προσκρούσει στον λόφο της Βασιλικής Σουπέργκα , ο οποίος υψώνεται στα νότια της πόλης και συνετρίβη. Δεν τα κατάφερε να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Τορίνο.
  • Το αεροπλάνο μετέφερε την ομάδα της Μεγάλης Τορίνο «Grande Torino» η οποία ήταν ουσιαστικά η βάση της εθνικής Ιταλίας και μάλιστα στις 11 Μαίου του 1947 στο φιλικό εναντίον της Ουγγαρίας, είχε 10 ποδοσφαιριστές της, στην «γαλάζια ομάδα» και υπερίσχυσε με 3-2. Την εποχή εκείνη η Τορίνο ήταν ότι καλύτερο διέθετε το Ιταλικό ποδόσφαιρο και μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, σε αντίθεση φυσικά με ότι συμβαίνει σήμερα..  Χαρακτηριστικά τη σεζόν  1947-48 που  κατέκτησε τον τίτλο, είχε σημειώσει  125 γκολ σε 40 αγώνες!
    Η «γκρανάτα» βάδιζε ακάθεκτη για το 5ο  της πρωτάθλημα μέσα στην 10ετία , καθώς τέσσερις αγωνιστικές πριν από το τέλος είχε 4  βαθμούς περισσότερους από την Ίντερ και 6 από την Μίλαν. Έτσι, ο άσος της Μπενφίκα, Φρανσίσκο Φερνάντες είχε πει στον φίλο του Βαλεντίνο Ματσόλα (πατέρας του Σάντρο) να πάει η Τορίνο στην Λισαβόνα, να δώσει ένα αποχαιρετιστήριο παιχνίδι προς τιμή του,  καθώς ολοκλήρωνε την σπουδαία του καριέρα ( ο Πορτογάλος) και ήθελε να δυνατό παιχνίδι να θυμάται ως τελευταίο.Τα πράγματα βέβαια στην επιστροφή εξελίχθηκαν διαφορετικά…
  • Από τους 31 επιβαίνοντες (4 μέλη του πληρώματος, 3 δημοσιογράφοι, 18 ποδοσφαιριστές, 6 παράγοντες και μέλη του τεχνικού επιτελείου) κανείς δεν επέζησε. Ανάμεσα στους νεκρούς συμπεριλαμβάνονταν σπουδαία ονόματα του ιταλικού ποδοσφαίρου , όπως οι διεθνείς Βαλέριο Μπατσικαλούπο, Βαλεντίνο Ματσόλα , Άλντο Μπαλαρίν και Ρούμπενς Φαντίνι. Μόνο δύο ποδοσφαιριστές φάνηκαν τυχεροί, καθώς δεν ταξίδεψαν στη Λισαβώνα: ο Σάουρο Τομά, που ήταν τραυματίας και ο Λουίτζι Τζουλιάνο (προπονητής του Αιγάλεω την περίοδο 1966-1967), ο οποίος δεν πρόλαβε να βγάλει διαβατήριο και ο πρόεδρος Φερούτσιο Νόβο, ο άνθρωπος που ουσιαστικά δημιούργησε την σπουδαία αυτή ομάδα. Είχε κάποιες προσωπικές δουλειές και δεν ακολούθησε την ομάδα στην Πορτογαλία…
  • Εν τω μεταξύ η  Ίντερ και η Μίλαν, που διεκδικούσαν τον τίτλο, ζήτησαν το πρωτάθλημα να κατακυρωθεί υπερ της  Τορίνο. Η ομοσπονδία διαφώνησε ! Έτσι στους 4  εναπομείναντες αγώνες, η αποδεκατισμένη Τορίνο χρησιμοποίησε υποχρεωτικά την ομάδα των Νέων. Το ίδιο όμως σε ένδειξη σεβασμού έκαναν και οι αντίπαλοί της.  Οι «γκρανάτα» νίκησαν και στα 4 παιχνίδια, ανακηρύχθηκαν  πρωταθλητές Ιταλίας, αλλά δεν ξανάγιναν ποτέ η μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του 1940.Ουσιαστικά αυτή ήταν η πρώτη αεροπορική τραγωδία με θύμα ποδοσφαιρική ομάδα.
  • Για την ιστορία να θυμίσουμε την 11άδα της Μεγάλης Τορίνο (χρησιμοποιούσε το σύστημα WM): Τερματοφύλακας: Βαλέριο Μπατσικαλούπο (γενν 12/3/1924, 5 φδ) – Αλντο Μπαλαρίν (δεξιός μπακ, γενν 10/1/1922- 9 φ.δ), Μάριο Ριγκαμόντι (γενν: 17/12/1922- αμυντικός χαφ 2 φ.δ)  ,Βιρτζίλιο  Μαρόσο (γενν:26/6/1925- αριστερός μπακ, 7 φ.δ) – Τζιουιζέπε Γκρέζαρ (γενν:25/11/1918- μέσος, 8 φ.δ), Εουσέμπιο Καστιλιάνο (γενν:9/2/1921- αριστερός χαφ, 7 φ.δ),  Βαλεντίνο Ματσόλα (γενν:26/1/1919- μέσος , 12 φ.δ), Έτσιο Λόικ (γενν:26/9/1919- μεσοεπιθετικός, 9 φ.δ)- Ρομέο Μέντι ΙΙ (γενν:5/9/1919- δεξιός ακραίος επιθετικός, 7 φ.δ), Γκουλιέλμο Γκαμπέτο (γενν:24/2/1916- σέντερ φορ, 6 φ.δ) Φράνκο Οσόλα (γενν:23/8/1921- αριστερός εξτρέμ)                                                        
  • Τη Δευτέρα 4 Μαίου ο σύλλογος  υπενθύμισε  δημοσιεύοντας μια φωτογραφία αυτής της θρυλικής ομάδας στο προφίλ του στο Twitter, συνοδευόμενη από μια λεζάντα: “1949-2020 Il Grande Torino, Pride of Italy”. Στα μπαλκόνια, ανάμεσα σε σημαίες και κασκόλ που κρέμονται έξω και το διάσημο τραγούδι Sensounico “Μια βροχερή μέρα” θα αντηχήσει  στις 17.03 (ώρα Ιταλίας) . Την  πρωτοβουλία αυτή έχει πάρει ο κόσμος,  ο οποίος επικοινωνεί με άπαντες  για να τιμήσουν την μνήμη της Μεγάλης Τορίνο.  Η πιο σημαντική  συγκέντρωση , ωστόσο, θα ήταν αυτή στη Φιλαδέλφεια (το ιστορικό γήπεδο) αλλά τώρα δεν θα είναι ίδια. Οι οπαδοί δεν μπορούν να πάνε, ο πρόεδρος Ουρμπάνο Κάιρο έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και γενικά ο κορωναιός δεν θα επιτρέψει να γίνει η τελετή όπως τις άλλες χρονιές.Παρόλα αυτά τα τηλεοπτικά κανάλια θα μεταδώσουν εικόνες από την τότε μεγάλη ομάδα, θα μιλήσει ο Σάντρο Ματσόλα, αλλά και ο σημερινός αρχηγός της ομάδας, διεθνής φορ, Αντρέα Μπελότι. Η 4η Μαίου 2020 θα είναι εντελώς διαφορετική αλλά αυτός ο βαθύς συναισθηματικός δεσμός θα παραμείνει έτσι για τις επόμενες γενιές  .Ίσως είναι ακόμη πιο  σίγουρο ότι  με αυτόν τον τρόπο,  το νήμα αγάπης μεταξύ ενός λαού και των ηρώων του δεν σπάει ακόμη και από μια καταστροφή…
  • Μάνος ΣταραμόπουλοςΔημοσιογράφος – Αναλυτής διεθνούς ποδοσφαίρου και υποθέσεωνΜέλος επιτροπής ποδοσφαίρου AIPS και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στατιστικής IFFHSΑνταποκριτής: France Football, A Bola, Discoveryfootball. com , Mundo Deportivo