Μπαρτσελόνα: Η αποχώρηση Μέσι και οι λόγοι της οικονομικής κατάρρευσης
Ο Μάνος Σταραμόπουλος γράφει στο vradini.gr για το σήριαλ της αποχώρησης του Αργεντίνου σούπερ σταρ και το τι μέλλει γενέσθαι στη Μπαρτσελόνα
Η μετακίνηση του Λιονέλ Μέσι στην Παρί Σεν Ζερμέν σίγουρα προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις στον χώρο του ποδοσφαίρου.
«Ήταν μία θλιβερή, αλλά απαραίτητη, κίνηση για να προσπαθήσουμε να μειώσουμε τη φρικτή κατάσταση της Μπαρσελόνα η οποία έχει χρέη που ανέρχονται στο 1,5 δις δολάρια» όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρός της, Ζοάν Λαπόρτα. Η Παρί από την άλλη σχεδόν κινητοποίησε άπαντες στην «Πόλη του Φωτός» προκειμένου να υποδεχθεί τον Αργεντινό σούπερ σταρ .
Είναι η πρώτη φορά που εδώ και 16 χρόνια η μεγάλη ομάδα της Καταλωνίας είναι αναγκασμένη να εμφανισθεί δίχως τον Μέσι.
Η αποχώρηση του Μέσι ήταν κάτι το απροσδόκητο για όλους, συμπεριλαμβανομένης της διοίκησης της Μπαρτσελόνα και του ίδιου του ποδοσφαιριστή. Ο Λιονέλ Μέσι επέστρεψε στο σύλλογο μετά την πρώτη του μεγάλη διεθνή επιτυχία (κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα 2021) έτοιμος να αγωνισθεί. Τόσο έτοιμος να αγωνισθεί , που η αμοιβή του είχε συμφωνήσει να μειωνόταν στο μισό, δηλαδή στα 75 με 80 εκ. ευρώ (από τα 125 που έπαιρνε) ώστε να συμβάλλει στο συμμάζεμα του συλλόγου.
Ναι, ο Μέσι θα έβγαζε περίπου 75 εκατ. Ευρώ ετησίως. Αν μη τι άλλο, έδειξε ότι ήταν πρόθυμος να συνεργαστεί με το σύλλογο για να τους βοηθήσει.
Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Μπαρσελόνα, Ζοάν Λαπόρτα, κέρδισε έχοντας δύο στόχους : Ο πρώτος ήταν ότι είχε υποσχεθεί ότι θα παραμείνει στην ομάδα ο Μέσι. Το συμβόλαιο του Αργεντινού έληξε στο τέλος της προηγούμενης σαιζον, κάτι που τον καθιστούσε αυτομάτως ελεύθερο. Ο δεύτερος, και πιο σημαντικός στόχος, ήταν να διορθωθεί η οικονομική κρίση της Μπαρσελόνα.
Η τελευταία που είναι μεταξύ των κορυφαίων συλλόγων του κόσμου, χρωστούσε πολλά, πάρα πολλά χρήματα. Παρά τα συνδυασμένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ακολούθησαν 400 εκατομμύρια χρήστες και την τρίτη υψηλότερη μέση συμμετοχή στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο σύλλογος ήταν και παραμένει σε οικονομική κρίση, πολύ κοντά και σε καταστροφή.
Για να εκτιμηθεί, οι περισσότεροι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο σύλλογος έφτασε να χρωστά 1,5 δις ευρώ. Στις 16 Αυγούστου, το χρέος ανέβηκε στα 1,56 δις ευρώ , σύμφωνα με τον Λαπόρτα. Πολλοί ίσως και να χαίρονται βλέποντας την όλη άσχημη κατάσταση και να παρασύρει μαζί της και την παλιά φρουρά. Από την άλλη πλευρά, οι οπαδοί απολαμβάνουν να βλέπουν την επιστροφή τους εντός και εκτός γηπέδου.
Ανεξάρτητα από αυτό, τα σοβαρά οικονομικά ζητήματα που μαστίζουν την Μπαρσελόνα πρέπει να εξηγηθούν προτού αντιμετωπιστούν, ώστε να γίνουν κατανοητά.
ΧΡΕΟΣ 1,5 Δις δολάρια της Μπαρσελόνα σε τρία κομμάτια
1. Μεταγραφές
Ονομαστικά, οι μεταφορές παικτων είναι ένας εύκολος τρόπος για να ξοδέψει κανείς ή να κερδίσει χρήματα, ανάλογα με την αξία.
Στην περίπτωση της Μπαρτσελόνα, είναι υποτιμητικό να πούμε ότι ανέλαβαν ρίσκα στις μεταγραφές, όταν προσπαθούσαν να αποκτήσουν ποδοσφαιριστές. Κάποιες από αυτές μπορούν να θεωρηθούν ως απλή κακή τύχη με τραυματισμούς. Ο Ουσμάν Ντεμπελέ για παράδειγμα αποκτήθηκε από την Μπορούσια Ντόρτμουντ για το ποσό των 105 εκατ. Ευρώ. Μαζί με ορισμένα άλλα τέλη (πιθανότατα του ατζέντη ίσως κι άλλων εμπλεκομένων) ανέβασαν την μεταγραφή στα 125 εκ. ευρώ. Τα συνεχή διλήμματα του Ντεμπελέ με τους τραυματισμούς και την έλλειψη επιτυχίας στο γήπεδο απεικονίζουν τις προφανείς αποτυχίες στην εν λόγω μεταγραφή.
Ομοίως, η Μπαρτσελόνα απέκτησε τον Φιλίπε Κουτίνιο έναντι ρεκόρ για τον σύλλογο που ανήλθε στο ποσό των 160 εκατ. ευρώ. Οι τραυματισμοί δεν βοήθησαν τον Βραζιλιάνο, ο οποίος δεν μπορούσε να διατηρήσει τη φόρμα του στο γήπεδο. Συχνά, οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα στο Κάμπ Νόου κοροϊδεύουν τον επιτελικό χαφ κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Η ίδια ιστορία υπάρχει για ποδοσφαιριστές όπως ο στόπερ, Σάμουελ Ουμτιτί, ο χαφ Αντρέ Γκόμες αλλά ακόμη και ο γάλλος, Αντουάν Γκριεζμάν. Παρόλα αυτά, οι επιδόσεις του Γκριεζμάν είναι καλές, απλώς δεν αντανακλούν στο ποσό των 120 εκατ. ευρώ που κόστισε η μετακίνησή του από την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Η μόνη επιτυχία αν μπορεί να την χαρακτηρίσει κανείς για την Μπαρτσελόνα όσον αφορά τις μεταγραφές είναι ότι πούλησε τον Νεϊμάρ με το παγκόσμιο ρεκόρ των 222 εκατομμυρίων ευρώ. Παρά την εισροή μετρητών από τους Παριζιάνους, το χρέος παρέμεινε και επιδεινώθηκε.
Στις αρχές του 2021, το μεταγραφικό χρέος της Μπαρσελόνα σε άλλους συλλόγους ήταν περίπου 205 εκατομμύρια ευρώ.
2. COVID-19 ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
Η Μπαρσελόνα , όπως εκατομμύρια εργαζόμενοι και εταιρείες σε όλο τον κόσμο, υπέστησαν τεράστιες απώλειες ως αποτέλεσμα της πανδημίας του COVID-19.
Στην οικονομική ανάλυση στο τέλος του έτους, ο σύλλογος ανέφερε καθαρή ζημία 97 εκατομμυρίων ευρώ για τη σεζόν 2019-20. Η διοίκηση αποδίδει πολλά από αυτά στην απώλεια των φιλάθλων που δεν είχαν δικαίωμα να μπουν στο γήπεδο. Ο σύλλογος άντλησε έσοδα ύψους 162 εκατ. ευρώ από τη λειτουργία του γηπέδου και άλλων χώρων. Αυτό είναι 24 τοις εκατό λιγότερο από τα έσοδά τους από την προηγούμενη σαιζόν. Επιπλέον, 249 εκατ. ευρώ έσοδα προήλθαν από δικαιώματα μετάδοσης για αγώνες της ομάδας , μέσω της LaLiga, του Copa del Rey ή του Champions League. Αυτό μοιάζει με μείωση 35 εκατ. Ευρώ συγκριτικά με την σαιζόν 2018/19.
Παρά τα συνολικά έσοδα που έφτασαν τα 855 εκατ. ευρώ, ο σύλλογος έβγαλε προϋπολογισμό 1,047 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ξεπερασε το 18 % των εσόδων του.
Για να ξεκινήσει, η Μπαρσελόνα συνέχισε την επένδυσή της σε αναβαθμίσεις του γηπέδου της, του Κάμπ Νόου. Το έργο Εσπάι Μπάρσα , το οποίο είναι ένα σχέδιο εκσυγχρονισμού των βοηθητικών γηπέδων και του κύριου γηπέδου του Κάμπ Νόου κοστίζει περίπου 50 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, για τα επόμενα 25 χρόνια.
Ενώ μια ευπρόσδεκτη αλλαγή, η Εσπάι Μπάρσα αντιπροσωπεύει ένα ακόμη κόστος που μπορεί να αποφευχθεί. Ανεξάρτητα από αυτό, η συμφωνία 25 με 30 ετών με την Goldman Sachs αποφέρει 50 εκατομμύρια έσοδα κάθε χρόνο.
3. ΜΙΣΘΟΙ
Το κύριο βλέμμα στο χρέος της Μπαρσελόνα ύψους 1,5 δισ. δολαρίων είναι οι μισθοί των ποδοσφαιριστών.
Πριν λήξει το συμβόλαιό του, ο Μέσι σε διάστημα 4 ετών είχε αποκομίσει πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ !. Ο Ζεράρ Πικέ έπρεπε να μειώσει το μισθό κατά 50 τοις εκατό μόνο για να «επιτρέψει» στις νέες μεταγραφές της Μπαρτσελόνα να έχουν δικαίωμα συμμετοχής.
Το ζήτημα των μισθών έφτασε περίπου τα 280 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Αυτό ήταν προφανώς μη βιώσιμο και έφερε δύσκολες αποφάσεις
Η πρώτη γραμμή του συλλόγου για να αντισταθμίσει το χρέος της Μπαρτσελόνα ύψους 1,5 δισ. δολαρίων.
ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΚΤΗΣΗ
Ο Λιονέλ Μέσι είναι, δεν ήταν, μια εικόνα του συλλόγου. Ο ίδιος ήθελε να μείνει και να υπογράψει ένα νέο 4ετές συμβόλαιο, μειώνοντας σημαντικά τον μισθό του. Ωστόσο, το συμβόλαιο του Μέσι και τα σχέδια που παρουσίασε ο Λαπόρτα δεν επιτρέπονται στις προσπάθειες της LaLiga να αυστηροποιήσει τους οικονομικούς κανονισμούς.
Με την ανάγκη μείωσης 200 εκατ. ευρώ για την κάλυψη του μισθού του ούτε η LaLiga, ούτε η περικοπή του 50 % του Μέσι δεν ταίριαζε με το καθορισμένο ποσό. Το συμβόλαιο του Πικέ ήταν σχετικά μικρό για να φτάσει στο ανώτατο όριο των μισθών.
Για όσους αναρωτιούνται γιατί ο Μέσι δεν μπορούσε να πάρει περισσότερα χρήματα από το συμβόλαιό του, η Μπαρτσελόνα το σκέφτηκε και αυτό. Για να αποφευχθεί απάτη, η σύμβαση δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το 50% της προηγούμενης . Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και με τη μέγιστη περικοπή, το συμβόλαιο του Μέσι ήταν πολύ μεγάλο.
Εδώ είναι που ο Ζοάν Λαπόρτα κατηγορεί την προηγούμενη διοίκηση. Το προηγούμενο συμβούλιο της Μπαρτσελόνα, με επικεφαλής τον Γιόσιπ Μαρία Μπαρτομέου, υπέγραψε μεγάλα συμβόλαια με ποδοσφαιριστές. Οι συμβάσεις ήταν τόσο διογκωμένες που το χρέος συνεχώς συσσωρευόταν.
Οι Γκριεζμάν, Κουτίνιο και Πιάνιτς (όλοι είχαν υπογράψει με το προηγούμενο διοικητικό συμβούλιο) κατέλαβαν τον δεύτερο, τον τρίτο και τον τέταρτο υψηλότερο μισθό το 2020/21. Ένα κοινό στοιχείο αυτών των ποδοσφαιριστών είναι ότι υπολειτουργούν σημαντικά με βάση τους μισθούς τους. Καμία άλλη ομάδα δεν θέλει να αγοράσει αυτούς τους παίκτες για να βοηθήσει την Μπαρτσελόνα γνωρίζοντας ότι το προϊόν εντός γηπέδου δεν θα αποδώσει, όσο αναμένουν. Στο τέλος, αυτοί οι παίκτες κάθονται, αχρησιμοποίητοι, μαζεύοντας ένα σωρό χρηματικά ποσά.
Ο Φρανθίσκο Τρινκάο και ο Ζούνιορ Φιπρο ειναι από αυτούς που έφυγαν το καλοκαίρι του 2021 για να μειώσουν μέρος του μισθού για την επερχόμενη σεζόν.
Η προηγούμενη διοίκηση ανέλαβε το 2014. Η ομάδα με επικεφαλής τον Μέσι, τον Ινιέστα, τον Τσάβι, τον Σέρχιο Μπουσκέτς και άλλα αστέρια προερχόμενα από την Λα Μασία κέρδισε τρία Champions League σε 6 χρόνια. Αυτός ο πυρήνας πρόσθεσε έναν τέταρτο το 2015. Ωστόσο, η κατεύθυνση του συλλόγου άλλαξε γρήγορα.
Οι εμφανίσεις στο γήπεδο έχασαν την αίσθηση του tiki-taka που καθιέρωσε ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Αντί να μεγαλώνουν ταλέντα από την ακαδημία τους, πολλοί ποδοσφαιριστές αφίχθησαν απλά με μεταγραφές.
Μπορούμε να δούμε, τώρα, πώς εξελίχθηκε αυτό για τον σύλλογο. Όχι άλλοι θρίαμβοι του Τσάμπιονς Λιγκ, μια χούφτα εγχώριες επιτυχίες, αλλά τίποτα που να ταιριάζει με το πρότυπο της Μπαρσελόνα.
Για να διορθώσει το χρέος της η Μπαρτσελόνα ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το σχέδιο πρέπει να επιστρέψει στη χρήση της Λα Μασία, την δημιουργία δηλαδή νέων ταλέντων. Οι Ρίγκι Πουίγκ, Ιλάιξ Μορίμπα, Όσκαρ Μινγκέθα και άλλοι νεαροί ποδοσφαιριστές αποδεικνύουν ότι η εν λόγω ακαδημία εξακολουθεί να έχει δυνατότητες.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του για την προεδρία, ο Λαπόρτα υποστήριξε ότι ο σύλλογος πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην Λα Μασία, σε σχέση με τις εξωτερικές μεταγραφές. Αυτό θα είναι δύσκολο για πολλούς οπαδούς της Μπαρτσελόνα που έχουν συνηθίσει στην εγχώρια και διηπειρωτική επιτυχία, αλλά αυτή η διαδικασία θα πάρει χρόνο. Ωστόσο, τα αποτελέσματα, όπως φαίνονται στη δεκαετή περίοδο 2006-2015, δεν λένε ψέματα.
Ο Λιονέλ Μέσι είναι ένας από τους τελευταίους ποδοσφαιριστές που κατέχουν αυτό που έκανε τις ομάδες της Μπαρσελόνα πριν από χρόνια τόσο ξεχωριστές. Έπαιξε με ένα συγκεκριμένο στυλ στο γήπεδο. Επίσης, δεν μίλησε αρνητικά για το σύλλογο μέχρι το καλοκαίρι του 2020 κατά τη διάρκεια του καυγά του με τον Μπαρτομέου.
Με τον Μέσι να έχει φύγει, είναι δύσκολο να φανταστούμε το σήμα κατατεθέν «τίκι τάκα» στο Καμπ Νόου. Με τον Λαπόρτα να τονίζει τη σημασία της Λα Μασία, αυτό το στυλ μπορεί να επιστρέψει στις ρίζες του.
Μια νεότερη επανάσταση στο κλαμπ σημαίνει την ευκαιρία να δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό. Τα αποτελέσματα φαίνονται. Ο Πέδρι , αν και αγοράστηκε από τη Λας Πάλμας, μοιάζει με αυτό που έφεραν στον σύλλογο ο Ινιέστα και ο Τσάβι. Είναι μια προκλητική σύγκριση, αλλά ο Ανσού Φάτι βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με μερικά από τα πρώτα ρεκόρ του Μέσι. Αυτοί οι παίκτες, μαζί με τους προαναφερθέντες αποφοίτους της Λα Μασία, μπορούν να χτίσουν τον πυρήνα μιας ομάδας που θα αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο ξανά σε λίγα χρόνια.
Αυτό που είναι ακόμα πιο συναρπαστικό για τη Μπαρτσελόνα και τους φίλους της ανά τον κόσμο, είναι το γεγονός ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές έχουν το χάρισμα και το στυλ που κοσμούσαν τις προηγούμενες γενιές παικτών της Μπαρτσελόνα. Το ερώτημα που τίθεται όμως είναι η Μπαρτσελόνα μπορεί να ξανασηκωθεί; Θα το μάθουμε σύντομα…
