Translator

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Γκόρντον Μπανκς, "αυτό το κάτι άλλο"


Η επέμβασή του στη κεφαλιά του Πελέ στο Μεξικό
Αρκούσαν δύο επεμβάσεις για να τον στείλουν στη σφαίρα του μύθου. Κι ας μην υπήρχαν τα τεχνικά μέσα για να γυρίζονται από δεκάδες κάμερες και «σούπερ σλόου μόσιον» οι επεμβάσεις του. Όμως δύο εικόνες δίνουν το μέγεθος της κλάσης του.
Η πρώτη στο Μουντιάλ του ’70 στο Μέξικο στον αγώνα με την Βραζιλία. Στη κεφαλιά του Πελέ που αναλύει παρακάτω ο Μάνος Σταραμόπουλος.
Η άλλη δύο χρόνια αργότερα. Στον ημιτελικό του λιγκ καπ Στόουκ – Γουέστ Χαμ. Ο Τζεφ Χαρστ χτυπά πέναλτι. Ο Μπανκς πέφτει στη δεξιά του γωνία, αλλά αντιλαμβάνεται ότι ο αντίπαλός του σημάδεψε το κέντρο της εστίας του. Σε χρόνο μηδέν λυγίζει το σώμα από τη μέση και πάνω και προλαβαίνει να διώξει τη μπάλα με το αριστερό του χέρι καταρρίπτοντας κι αυτούς τους νόμους της βαρύτητας.
Ο Γκόρντον Μπανκς στη συνείδηση των παλαιότερων Άγγλων είναι το αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966. Για τους πιο… ψαγμένους είναι και η αιτία που η Αγγλία δεν έφθασε στον τελικό το 1970. Στον κρίσιμο αγώνα των προημιτελικών με την Γερμανία δεν έπαιξε εξ αιτίας στομαχικών διαταραχών κι ο Μπονέτι που τον αντικατέστηκε δέχτηκε τρία γκολ που ο Μπανκς δεν θα το δεχόταν ποτέ!
Τα σχιστά του μάτι του έδωσαν παρατσούκλια όπως «κινέζος» (το επικρατέστερο) ή «κινέζικη γάτα». Μπορεί να μην έπαιξε ποτέ σε μεγάλη ομάδα, αλλά ποτέ δεν δέχτηκε γκολ με το… τσουβάλι. Ακόμη και στις άσχημες μέρες του δεχόταν ελάχιστα γκολ κι έκανε πολλές επεμβάσεις. Όχι εντυπωσιακές αφού ένα από τα ατού του ήταν να παρακολουθεί το παιχνίδι και να παίρνει κατάλληλες θέσεις.
Το έλεγε και ο προπονητής της εθνικής Γερμανίας Χέλμουτ Σεν: «Δεν χάνει ποτέ την επαφή του με τη μπάλα ακόμα κι όταν αυτή χτυπά στα αντίπαλα δοκάρια…»
Μπορούσε στη διάρκεια του παιχνιδιού να μπλοκάρει ακόμα και σκύλους!
Μόνο Τζεφ Χαρστ χρειάστηκε λίγο χρόνο για να επιβεβαιωθεί στη δηλωσή του: «Ο Μπανκς είναι πιο σταθερός κι από την Αγγλική λίρα». Στις μέρες μας η λίρα έχει πάρει την κατηφόρα, ενώ ο Μπανκς παραμένει ψηλά.
Κι είναι κρίμα που σταμάτησε απότομα τη μεγάλη του καριέρα. Στις 22 Οκτωβρίου 1972 γυρίζοντας από επίσκεψη στον φυσιοθεραπευτή της Στόουκ έπεσε σε χαντάκι με το αυτοκίνητό του. Χτύπησε στο αριστερό μάτι. Κι αυτό τον εμπόδισε να επιστρέψει τόσο καλός όσο πριν.
Πάντως προσπάθησε: Στο πρώτο ματς μετά την αποθεραπεία του με τη Νις στη Γαλλία δέχτηκε γκολ από τον Ριβελί.
Το καλοκαίρι του 1973 έπαιξε σε φιλικό με την Στόουκ κόντρα στον Ολυμπιακό καιο στη συνέχεια πήγε σε τουρνέ στην Αυστραλία. Όμως κατάλαβε ότι τίποτα δεν ήταν όπως πριν.
Ο Γκόρντον Μπανκς σε αριθμούςΓεννήθηκε: 30 Δεκεμβρίου 1937, στο Κάτκλιφ του ΡόδερχαμΕθνικότητα: ΆγγλοςΘέση: ΤερματοφύλακαςΎψος: 1μ85Ομάδες1955-59: Τσέστερφιλντ1959-67: Λέστερ Σίτι1967 (δανεικός): Κλίβελαντ Στόκερς (ΗΠΑ)1967-72: Στόουκ Σίτι1971 (δανεικός): Χελένικ (Ν.Αφρική)1977-78: Φορτ Λοντερντέιλ Στράικερς (ΗΠΑ)1977: Σεντ Πάτρικ (Εϊρε)ΤίτλοιΛιγκ Καπ 2: 1964,72Συμμετοχές στην εθνική Αγγλίας: 73Πρώτο ματς: 6 Απριλίου 1963 με Σκωτία 1-2 στο ΛονδίνοΤελευταίο ματς: 27 Μαίου 1972 με Σκωτία 1-0 στη ΓλασκώβηΣυμμετοχές σε Μουντιάλ1962 (8η): κανένας αγώνας1966 (1η): 6 αγώνες1970 (8η): 3 αγώνεςΣυμμετοχές σε Euro1968 (3η): 2 αγώνεςΧαρακτηριστικά: Ελαστικότητα, ευλυγισία, πλαστικότητα, θεαματικές εξόδους με τη πλάτη προς τον αντίπαλο, τέλεια λαβή και θάρρος.
Info* Κατέχει το ρεκόρ ανέπαφης εστίας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου (532 λεπτά). Δεν δέχτηκε γκολ σε 5 αγώνες το 1966 και στον 6ο το νίκησε ο Εουσέμπιο στο 72ο λεπτό με πέναλτι.* Το αντίο του έγινε σε αγώνα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1-2) στις 12 Μαίου 1973. Το παρακολούθησαν 21.000 θαυμαστές του.* Η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής τον ανέδειξε δεύτερο καλύτερο τερματοφύλακα του 20ου αιώνα. Πίσω από τον Λεβ Γιασίν και μπροστά από το Ντίνο Τζοφ.* Το 2001 έβγαλε σε δημοπρασία το μετάλλιό του από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966. Έπιασε 124.750 λίρες. «Καλύτερα να έχουν τα παιδιά μου τα λεφτά από το μετάλλιο» είπε σε όσους τον ρώτησαν για τη πράξη του.* Δύο φορές διασταυρώθηκαν οι δρόμοι του με κάτι το ελληνικό. Το φιλικό με τον Ολυμπιακό μετά το τραυματισμό του στο μάτι και το καλοκαίρι του 1971 η συμμετοχή του στην Χελένικ της Νότιας Αφρικής την οποία την είχαν Έλληνες ομογενείς* Η εικόνα του αμαυρώθηκε ότι βρέθηκε μπλεγμένος σε σκάνδαλο μαύρης αγοράς εισιτηρίων.
Ο Μάνος Σταραμόπουλος
γράφει
για τον
Γκόρντον Μπανκς 
Τέτοια απόκρουση σαν αυτή του …κινέζου όπως ήταν το προσωνύμιο του Γκόρντον Μπάνκς, ελάχιστες έχουν γίνει είτε στον 20’ο αιώνα,είτε στις αρχές του 21ου…Κι αναφέρομαι στη μεγαλειώδη απομάκρυνση που πραγματοποίησε ο τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας,στην καρφωτή κεφαλιά του θρυλικού Πελέ στο παγκόσμιο κύπελλο του 1970.Του κορυφαίου κατά πολλούς Μουντιάλ όλων των εποχών…
Η εθνική Αγγλίας έχοντας κατακτήσει το μεγαλύτερο τρόπαιο εθνικό επίπεδο πήγε στα γήπεδα του Μεξικού με τον αέρα του…πρωταθλητή.Κάποια στιγμή βρήκε στον δρόμο της την Βραζιλία των Πελέ,Κάρλος Αλμπέρτο,Ζέρσον, Ζαιρζίνιο κι όλων εκείνων των σπουδαίων ποδοσφαιριστών.Βέβαια κι αυτή από την πλευρά της διέθετε σημαντικότατους παίκτες όπως τον Μπόμπι Μουρ,τον Μπόρι Τσάρλτον,τον Τζεφ Χάρστ τον Μάρτιν Πίτερς και φυσικά τον Γκόρντον Μπάνκς..
Σε κάποια στιγμή κι ενώ οι βραζιλιάνοι ξεδιπλώνουν τις μεγάλες τους τεχνικές αρετές, ο αρχηγός της «σελεσάο»δεξιός μπακ,Κάρλος Αλμπέρτο πραγματοποιεί σέντρα.Ο Πελέ με ωραίο άλμα και δίχως ιδιαίτερη πίεση, βλέπει που είναι ο άγγλος τερματοφύλακας και στέλνει την μπάλα να κτυπήσει στο έδαφος και να αναπηδήσει ώστε να ξεγελάσει τον Μπάνκς,κι όλα αυτά φυσικά σε κοντινή απόσταση..Το «10άρι»της εθνικής Βραζιλίας σχεδόν μονολογεί .. «γκο….λ,»αλλά δευτερόλεπτα πριν ολοκληρώσει την φράση του,βλέπει τον Μπάνκς να ίπταται και να αποκρούει την μπάλα αφήνοντας όλους (φίλους και…εχθρούς) άναυδους!!!
Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει στα…μάτια του,αυτό που συμβαίνει.Ο Μπάνκς κρατά όρθια την ομάδα του..Όμως το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει.. Ημάχη των γιγάντων συνεχίζεται.Στο δεύτερο ημίχρονο οι βραζιλιάνοι είναι ξανά στην επίθεση.Ο Τοστάο ένας θαυμάσιος αριστεροπόδαρος,αφου ξεφεύγει του Μπόμπι Μουρ βγάζει συρτή σέντρα..Ο Πελέ που είναι απέναντι στον Μπάνκς αφήνει την μπάλλα να περάσει μέσα από τα πόδια του,κι όλοι μένουν σαστισμένοι..Φτάνει στον εντελώς αμαρκάριστο Ζαιρζίνιο κι αυτός με άνεση σκοράρει…
Λίγο αργότερα,  άγγλοι δύο φορές με τον Τζεφ Αστλ πρώτα και τον Αλαν Μπολ έπειτα,  πλησίασαν δίχως αποτέλεσμα στην ισοφάριση…Τελικά έφυγαν ηττημένοι από το γήπεδο κι ενώ ο μεγάλος Πελέ  έλεγε λίγο μετά: «Δε νομίζω ότι κάποιοι θα θυμούνται για πολύ τη νίκη μας..Περισσότερο θα ενθυμούνται την απίστευτη απόκρουση του Μπάνκς..»
Κι όντως έτσι έγινε…Η ιστορία έχει καταγράψει την φάση αυτή ως η «απόκρουση του Μπάνκς..»
Στη συνέχεια η εθνική Αγγλίας έπαιξε κατά της τότε Δυτικής Γερμανίας, ο Μπάνκς είχε νοιώσει το προηγούμενο βράδι στομαχικές διαταραχές,οπότε ο – μετέπειτα-Σερ Αλφ Ράμσι, χρησιμοποίησε κάτω από τα δοκάρια τον Πίτερ Μπονέτι της Τσέλσι,ο οποίος ενώ ξεκίνησε καλά,και η ομάδα του βρέθηκε να προηγείται 2-0,έκανε σοβαρά λάθη και τελικά έφυγε ηττημένη κι αποκλεισμένη με 3-2.
Κάποιοι υποστήριξαν τότε ότι κάποιος είχε ρίξει κάτι στο ποτό του Μπάνκς στο ξενοδοχείο,αλλά βγήκε ο ίδιος την επομένη και το διέψευσε…

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

ΜΠΡΕΜΝΕΡ:Ο χαφ - μαχητής

Ο Μάνος
Σταραμόπουλος
γράφει
για
τον
Μπίλι
Μπρέμνερ…
Λίγοι ποδοσφαιριστές είχαν τέτοιο πάθος όπως ο Μπίλι Μπρέμνερ. Απίστευτος μαχητής. Δεν νομίζω να υπήρχε στο λεξιλόγιο του η λέξη …ήττα. Ποτέ δεν το έβαζε κάτω, έστω κι αν απέναντί του ήταν καλύτεροι αντίπαλοι, κάτι που συνέβη ελάχιστες φορές. Για όσους είχαν την τύχη να τον δουν αγωνιζόμενο, καταλαβαίνουν πολύ καλά γιατί παίκτη μιλάω…Λιοντάρι, αμυντικός χαφ που είχε το πλεονέκτημα να μεταδίδει στους συμπαίκτες του αυτό το φοβερό πάθος του.Ο Μπρέμνερ ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της θρυλικής Λιντς Γιουνάιτεντ η οποία έφθασε σε τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1975, απέναντι στην γερμανική, Μπάγερν Μονάχου αλλά τελικά δεν τα κατάφερε…Η ομάδα του Φράντς Μπεκενμπάουερ,του Ούλι Χένες και του Γκέρντ Μύλερ, επικράτησε με 2-0 χάρη σε τέρματα των Φράντς Ροτ και Γκέρντ Μύλερ. Ωστόσο κανείς δεν ξεχνά την διαιτησία του γάλλου, αρμενικής καταγωγής, Μισέλ Κιταμπτζιάν, ο οποίος δεν μέτρησε κανονικό γκολ του Πίτερ Λόριμερ και στη συνέχεια δεν καταλόγησε καταφανέστατο πέναλτι υπερ των άγγλων..Τότε να βλέπατε την γκριμάτσα του Μπρέμνερ.
Ο παίκτης – σύμβολο της Λιντς, έφυγε στη συνέχεια από την ομάδα κι αυτή ακολούθησε πτωτική πορεία, καθώς είχαν μεγαλώσει οι περισσότεροι από τους σπουδαίους ποδοσφαιριστές της.. Εξω από το γήπεδο της Λιντς, υπήρχε φωτογραφία που εικονίζεται το άγαλμα του Μπρέμνερ με κρεμασμένη πάνω του μία πινακίδα που έγραφε «For Sale» (πωλείται). Πολλοί πίστευαν πως θα ενίσχυαν οικονομικά την ομάδα όταν θάχει πρόβλημα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε και το γήπεδο πουλήθηκε…

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Τζεφ Χαρστ: Ο" Ήρωας του '66"

HPIM5529Ο Μάνος Σταραμόπουλος γράφει για τον Τζεφ ΧαρστΈνας τζέντλμαν των γηπέδων.Ξεκίνησε την καριέρα του ως μέσος,αλλά αμέσως ο τεχνικός της Γουέστ Χαμ,Ρον Γκρίνγουντ διέκρινε ότι αυτός ο υψηλόσωμος ποδοσφαιριστής έχει όλα τα προσόντα για να γίνει ένας σπουδαίος φορ κρούσεως.Κι όντως έτσι έγινε.Ο Τζεφ Χάρστ, για χρόνια ήταν το…φόβητρο των αντίπαλων τερματοφυλάκων..Σπάνια στην διάρκεια της σταδιοδρομίας του μπόρεσε αντίπαλος,τουλάχιστον επι αγγλικού εδάφους να τον ανακόψει..Πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν αλλά λίγοι τα κατάφεραν..Είχε τον τρόπο παρά την   σωματική του διάπλαση, να μπορεί ξεφεύγει από τους αντιπάλους και μετά όλα ήταν…εύκολα. Ηταν ένας μεγάλος «εραστής των διχτύων».Βοήθησε τα μέγιστα να κατακτήσει η Γουέστ Χαμ το κύπελλο Κυπελλούχων το 1965 νικώντας στον τελικό 2-0 την Μόναχο 1860 με δύο γκολ του Σίλει.Ο Χάρστ μαζί με τους Μπόμπι Μουρ (αρχηγός) και Μάρτιν Πίτερς ήταν από τους κορυφαίους. Βέβαια η μεγαλύτερη εμφάνιση του Τζεφ πραγματοποιήθηκε στον τελικό του Παγκοσμίου κυπέλλου του 1966 στο θρυλικό Γουέμπλει,όπου έκλεψε την παράσταση. Με τρία δικά του γκολ, ένα εκ των οποίων ακόμη και σήμερα αμφισβητείται, η εθνική Αγγλίας επικράτησε με 4-2 της αντίστοιχης,τότε,Δυτικής Γερμανίας και κατέκτησε το πρώτο και μεγαλύτερο (έως τώρα)τρόπαιο της ιστορίας της.. Το 3ο γκολ των «λιονταριών» που σημείωσε ο Τζεφ Χάρστ ήταν απόφαση του ελβετού διαιτητή,Γκότφριντ ,ο οποίος δεν είχε καλή οπτική επαφή και κύτταξε τον πρώτο επόπτη, ρώσο (στην πραγματικότητα Αζέρο),Μπαχράμοφ,ο οποίος του έκανε νόημα ότι η μπάλα πέρασε την γραμμή του αντίπαλου τέρματος..Έτσι έφυγε για την σέντρα..Το 1995 έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης χρησιμοποιώντας τη δυνατή καλύτερη τεχνολογία,έδειξε πως η μπάλα δεν πρέπει να είχε περάσει όλη την γραμμή και κακώς μέτρησε το γκολ.Όλα αυτά όμως 29 χρόνια μετά…
Ο Χάρστ που έπαιξε ακόμη στις Στόουκ Σίτι,και τέλειωσε την σταδιοδρομία του στην Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον,ασχολήθηκε μετά για λίγο με την προπονητική αλλά δεν μπόρεσε να προσαρμοσθεί και την άφησε..Η Βασίλισσα της Αγγλίας τον έχρισε και δικαίως Σερ για τις μεγάλες του υπηρεσίες στο ποδόσφαιρο της χώρας …

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Μάικ Γαλάκος, τεχνίτης και εύστοχος


          

             Κάρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε και Μάικ Γαλάκος

Ήταν από τους πιο τεχνίτες ποδοσφαιριστές που εμφανίστηκαν στα ελληνικά γήπεδα. Παιδί της ξενιτιάς έμαθε μπάλα στη Γερμανία, αλλά βλέποντάς τον στο γήπεδο νόμιζες ότι είχε μάθει στη… Βραζιλία. Ένα ακόμα μεγάλο πλεονέκτημά του ήταν ότι μπορούσε να παίζει και χωρίς τη μπάλα.
Ξεκίνησε στη Μπότροπ για να πάει στα 21 του στη Φορτούνα του Ντίσελντορφ και τον επόμενο χρόνο στον Ολυμπιακό. Εκεί δεν μπόρεσε να δείξει αμέσως την αξία του. Με το χρόνο όμως κέρδισε τη θέση του στην ενδεκάδα και στις καρδιές των οπαδών του. Η μεταγραφή του το 1982 στον Παναθηναϊκό ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών. Στους «πράσινους» ο Γαλάκος έκλεισε την καριέρα του και εργάστηκε και ως τεχνικός.
Ο Μάικ Γαλάκος σε αριθμούς
Όνομα: Ηλίας (Μάικ) Γαλάκος
Γεννήθηκε: 23 Νοεμβρίου 1951 στην Καλαμάτα
Θέση: Αριστερός εξτρέμ και σέντερ φορ
Ομάδες
1972-73: Φορτούνα Ντίσελντορφ
1973-82: Ολυμπιακός
1982-86: Παναθηναϊκός
Συμμετοχές στην εθνική: 30                                
Γκολ με την εθνική: 5
Πρώτο ματς:6 Μαίου 1976 με Πολωνία 1-0 στην Αθήνα
Τελευταίο ματς: 20 Ιανουαρίου 1982 1-2 στην Αθήνα
Συμμετοχές σε Euro: 1 (1980)
Τίτλοι
Πρωτάθλημα Ελλάδος: 5 (1980,81,84,86)
Κύπελλο Ελλάδος: 4 (1975,81,84,86)
HPIM5529Ο Μάνος Σταραμόπουλος γράφει για τον Μάικ Γαλάκο

Ο Γερμανός!

Τον ανακάλυψε άνθρωπος του αείμνηστου Νίκου Γουλανδρή και τότε ο μεγάλος αυτός πρόεδρος του Ολυμπιακού, δεν δίστασε να δώσει 13 εκ.δρχ (περίπου 40.000 ευρώ σήμερα…) στην Φορτούνα Ντύσελντορφ και να τον εντάξει στην ομάδα του Πειραιά.. Σέντερ φορ,με θαυμάσια επιτόπια ντρίμπλα, εκπληκτικό αριστερό πόδι καλό κεφάλι και γενικά εκτελεστικές ικανότητες…Δύο παιχνίδια δεν θα ξεχαστούν ποτέ!!! (ή τουλάχιστον δεν θα τα ξεχάσω εγώ!!)  : Ένα της εθνικής Ενόπλων Δυνάμεων όπου πέτυχε και τα 5 γκολ (!!)και μετά κατά της βελγικής Άντερλεχτ.. Ο Γαλάκος σ εκείνο το παιχνίδι στο γήπεδο της Παναχαικής στην Πάτρα (ήταν τιμωρημένο το Γ.Καραισκάκης) είχε τρελλά κέφια,όπως φυσικά και όλη η ομάδα…Ο Ολυμπιακός νίκησε 3-0 την Αντερλεχτ,αλλά έπεσε πάνω στον ανεκδιήγητο Ούγγρο διαιτητή,Κάρολι Παλοτάι και τους…συνεργάτες του.Ο Ολυμπιακός νίκησε μόνο 3-0 (είχε χάσει 5-1 στις Βρυξέλλες), πέτυχε άλλα δύο που δεν καταλόγισε ο Παλοτάι,ενώ δεν τους έδωσε και τουλάχιστον ένα πέναλτι.
Ο Μάικ γνήσιος γκολτζής,έπαιξε στον Ολυμπιακό από το 1974 έως το 1981.Μετά το 1982 πήγε στον Παναθηναικό, αγωνιζόμενος μέχρι το 1985 όπου κι εκεί πραγματοποίησε μερικά θαυμάσια παιχνίδια.
Αναμφιβήτητα από τους μεγαλύτερους «κανονιέρηδες»που γνώρισε το ελληνικό ποδόσφαιρο και άριστος χαρακτήρας…Μέσα στο γήπεδο ποτέ του δεν δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα.. Συνολικά και στους «δύο αιώνιους» έπαιξε σε 472 ματς,σημειώνοντας 172 γκολ. Στην εθνική Ελλάδος αγωνίσθηκε 30 φορές,σημειώνοντας 5 γκολ.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Βασίλης Μποτίνος: μεγάλος και άτυχος


Ο Βασίλης Μποτίνος πανηγυρίζει γκολ που έχει πετύχει έχοντας αριστερά του τον Παύλο Βασιλείου και δεξιά τον Γιώργο Σιδέρη
Ο Βασίλης Μποτίνος πανηγυρίζει γκολ που έχει πετύχει έχοντας αριστερά του τον Παύλο Βασιλείου και δεξιά τον Νίκο Σιδέρη

Σπάνια ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να έχει μαζεμένα τόσα προτερήματα: Υψηλό τεχνική κατάρτιση, ντρίπλα, ορμητικότητα, εξαιρετική φυσική κατάσταση, ευστοχία με σουτ στα οποία έβαζε περίεργα φάλτσα και εντυπωσιακό άλμα που τον αναδείκνυε νικητή στις εναέριες μονομαχίες.
Μα εάν ένας παίκτης έχει τόσα προσόντα συγκεντρωμένα τότε θα έκανε μεγάλη καριέρα. Κι όμως ο Βασίλης Μποτίνος τα είχε όλα αυτά, αλλά πρόλαβε να δείξει πολύ λιγότερα από όσα μπορούσε. Αιτία οι συχνοί τραυματισμοί, αλλά και η στενοκεφαλιά κάποιων ανθρώπων του Ολυμπιακού.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Από τον Βόλο εκεί που οι Ιταλοί προγονοί του αποφάσισαν να εγκατασταθούν και να γίνουν μέλη της σημαντικής τότε παροικίας. Στα 14 του χρόνια ο πιτσιρικάς ξεχωρίζει στα γυμναστήρια. Παίζει μπάσκετ, βόλεϊ, ασχολείται με το μήκος, το τριπλούν και φυσικά το ποδόσφαιρο. Η αλτικότητά του είναι το μεγάλο του πλεονέκτημα. Τότε, 1956 υπογράφει στον Εθνικό Βόλου τον σύλλογο που το 1961 θα συγχωνευτεί με τον τοπικό Ολυμπιακό. Ένα 20σάρικο ήταν το πριμ της υπογραφής του.
Την άνοιξη του 1964 κι ενώ ήταν ήδη πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Β’ εθνικής (27 γκολ) ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρθηκε να τον αποκτήσει. Ασχολήθηκε ο παράγοντάς του Καμπέρος που όμως λίγο αργότερα πέθανε και οι «πράσινοι» ξέχασαν την ανοιχτή υπόθεση.
Ο Ολυμπιακός τον Ιούλιο πήγε και τον έκλεισε. Το πριμ ανέβηκε τώρα στις 30.000 δρχ, ποσό εξαιρετικά μικρό ακόμα και τότε για το ημιεπαγγελματικό ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο
 Βασίλης Μποτίνος ήταν ένας αέρινος εξτρέμ
Ο Βασίλης Μποτίνος ήταν ένας αέρινος εξτρέμ
Οι πρώτοι μήνες στον Πειραιά δεν ήταν και οι καλύτεροι. Οι υπεύθυνοι της ομάδας τον άφησαν χωρίς σπίτι, σε φτηνά ξενοδοχεία με ελάχιστα χρήματα. Οι συμπαίκτες του ανέλαβαν να καλύψουν το κενό. Ο πιτσιρικάς από το Βόλο χρόνο με το χρόνο ανέβαινε στην εκτίμηση της εξέδρας. Οι αντίπαλοί του ζαλισμένοι από τις ντρίπλες του τον αντιμετώπιζαν σκληρά. Βρώμικα, με αποτέλεσμα να τραυματίζεται συχνά. Οι υπεύθυνοι της ομάδας είχαν βρει το… φάρμακο στους συχνούς τραυματισμούς: Ενέσεις κορτιζόνης.
Ο Μπούκοβι τον θεωρούσε «κολώνα» της ομάδας που κατέκτησε τα δύο πρωταθλήματα το 966 και το 1967. Η φυγή του Ούγγρου τεχνικού έφερε για τον Μποτίνο περισσότερους τραυματισμούς, περισσότερες συμμετοχές και φυσικά περισσότερη κορτιζόνη.
Κάποια στιγμή δεν άντεξε. Το 1971 μπήκε στο χειρουργείο. Όχι στην Ελλάδα. Στην Ισπανία. Στη Μαδρίτη. Ο Φέρεντς Πούσκας, προπονητής στον Παναθηναϊκό μέσω του διερμηνέα του Νίκου Σακκούλη τον έστειλε στον γιατρό της Ρεάλ Μαδρίτης ο οποίος του είπε ότι ήταν εγκληματική η ενέργεια των υπευθύνων του συλλόγου του.
Ο Μποτίνος θεωρεί ότι οι τότε υπεύθυνοι της ομάδας, άνθρωποι της χούντας τον είχαν στοχοποιήσει επειδή κάποτε είχε δημιουργήσει επεισόδιο μαζί τους. Θέλησε να φύγει από τον Ολυμπιακό αφού το διάστημα της αποθεραπείας του ήταν μεγάλο, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» δεν το έδιναν το δελτίο φοβούμενοι ότι θα πάει στον Παναθηναϊκό. Ουσιαστικά σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 27 του χρόνια. Την περίοδο 1972-73 έπαιξε κάποια ματς με τον Παναιγιάλειο στη Β’ εθνική και το 1973-74 με τον Πανιώνιο στην Α’.
Στη περίοδο της μεγάλης του ακμής τον είχαν ζητήσει η Αντβέρπ και η Σάλκε, αλλά ο Ολυμπιακός ζήτησε πολλά λεφτά για να μην γίνει η μεταγραφή.


Ο Βασίλης Μποτίνος σε αριθμούς:

Γεννήθηκε: 19 Οκτωβρίου 1944
Θέση: Αριστερός εξτρέμ
Αριθμός φανέλλας: 11
Ομάδες
1962-64: Ολυμπιακός Βόλου
1964-72: Ολυμπιακός Πειραιά
1972-73: Παναιγιάλειος (Β’ κατ.)
1973-74: Πανιώνιος
Συμμετοχές στην εθνική: 12
Γκολ με την εθνική: 3

Οι αγώνες του στην εθνική

ΗμερομηνίαΠόληΑντίπαλοςΓκολΔιοργάνωση 
15 Φεβρουαρίου 1967Αθήνα (Λεωφόρος)Λιβύη, 4-0   
8 Μαρτίου 1967Αθήνα (Λεωφόρος)Ρουμανία, -2  
10 Μαίου 1967ΕλσίνκιΦιλανδία, 1-1 Προκριματικά 3ου Κυπέλλου Εθνών
16 Ιουλίου 1967ΤυφλίδαΕΣΣΔ, 0-4 Προκριματικά 3ου Κυπέλλου Εθνών 
4 Οκτωβρίου 1967Ν.Φάληρο (Γ.Καραϊσκάκης)Αυστρία, 4-1 Προκριματικά 3ου Κυπέλλου Εθνών
21 Νοεμβρίου 1968Αθήνα (Ν.Φιλαδέλφεια)Αϊγυπτος, 4-1  
11 Δεκεμβρίου 1968Ν.Φάληρο (Γ.Καραϊσκάκης)Πορτογαλία, 4-1 Προκριματικά, 9ου Παγκοσμίου Κυπέλλου
12 Μαρτίου 1969ΧάϊφαΙσραήλ, 3-3  
16 Απριλίου 1969Ν.Φάληρο (Γ.Καραϊσκάκης)Ρουμανία, 2-2 Προκριματικά 9ου Παγκοσμίου Κυπέλλου
4 Μαίου 1969ΟπόρτοΠορτογαλία. 2-21 ΓΚΟΛΠροκριματικά 9ου Παγκοσμίου Κυπέλλου
15 Οκτωβρίου 1969Ν.Φάληρο (Γ.Καραϊσκάκης)Ελβετία, 4-12 ΓΚΟΛΠροκριματικά 9ου Παγκοσμίου Κυπέλλου
16 Νοεμβρίου 1969ΒουκουρέστιΡουμανία, 1-1 Προκριματικά 9ου Παγκοσμίου Κυπέλλου


Οι συμμετοχές του Βασίλη Μποτίνου στην Α’ εθνική


 ΣεζόνΟμάδαΠρωτάθλημαΓκολ 
 1964-65Ολυμπιακός 18   
1965-66  19  
1966-67  23  
1967-68  29 10  
1968-69  30 11  
1969-70  11  
1970-71   
1971-72   
HPIM5529Ο ανταποκριτής του “France Football” στην Ελλάδα και άλλων μεγάλων εφημερίδων και περιοδικών και υπεύθυνος των διεθνών θεμάτων στον «Ελεύθερο Τύπο», Μάνος Σταραμόπουλος έγραψε για τον Βασίλη Μποτίνο:

Ο…Γκάλης του ποδοσφαίρου

Τι να πρωτοπεί κανείς για τον μέγιστο Βασίλη Μποτίνο.Οι παλαιότεροι όταν έβλεπαν το Βασίλη να ίπταται, γιατί στην κυριολεξία όταν σηκώνετο για να πάρει κεφαλιά,είχε το μοναδικό πλεονέκτημα όπως και ο απίθανος Νίκος Γκάλης να μένει..στον αέρα. Είχε το αβαντάζ ο Μποτίνος να μπορεί να κάνει διπλό επιτόπιο άλμα κι εκεί που έλεγες :ο αντίπαλός του τον κέρδισε»ο Βασίλης έπαιρνε την κεφαλιά και την έστελνε στα αντίπαλα δίχτυα.Είχε τέτοια εντυπωσιακή αλτικότητα που αν έπαιζε σήμερα όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη θα μιλούσαν για τον ποδοσφαιριστή αυτό..
Είναι κρίμα όμως που για διάφορους λόγους –τους αναφέρει ο Αγγελος Μενδρινός ανωτέρω- αναγκάσθηκε αυτός ο παικταράς,να σταματήσει το ποδόσφαιρο που τόσο αγάπησε στα 27 του μόλις χρόνια.Και είναι μεγάλο κρίμα που την εποχή εκείνη η Ελλάδα δεν είχε τις απαιτούμενες υποδομές ,ανάμεσά τους και η τηλεόραση φυσικά για να θυμηθούν οι παλιοί και να γνωρίσουν οι νέοι τι εστί Μποτίνος…
Τέτοιοι παίκτες δεν βγαίνουν κάθε μέρα…

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Ο πορτιέρο των 4 αγώνων!!!

Το Πίτερ Μπονέτι είχα την τύχη να τον παρακολουθήσω στα μεγαλύτερα ίσως παιχνίδια της καριέρας του.Μάλιστα ήταν από αυτούς που έπαιξαν..ρόλο στο να συμπαθήσω από αγγλικές ομάδες την Τσέλσι.Θυμάμαι στον τελικό εναντίον της Λιντς Γιουνάιτεντ, ένας από τους μεγαλύτερους τελικούς όχι μόνο του κυπέλλου Αγγλίας,αλλά γενικώτερα του διεθνούς ποδοσφαίρου…
Η Λιντς με τον αείμνηστο αρχηγό της, το χαφ,Μπίλι Μπρέμνερ, τον θαυμάσιο αριστερό μπακ, Πολ Κούπερ τον πανήψυλο στόπερ,Τζάκι Τσάρλτον (αδελφός του Μπόμπι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ),τον αέερινο Αλαν Κλάρκ και τα άλλα σπουδαία της αστέρια,ήταν το φαβορί,απέναντι στην Τσέλσι. Της λονδρέζικης ομάδας με τους σκληρούς οπαδούς-τότε- και με ποδοσφαιριστές όπως ο μέσος,Αλαν Χάντσον,ο γκολτζής σέντερ φορ,Πίτερ Οσγκουντ,ο θαυμάσιος σκωτσέζος χαφ,Τσάρλι Κουκ,  ο Ιαν Χάτσινσον αριστερός εξτρέμ και κάτω από τα γκολπόστ ο Μπονέτι..
Η Λιντς ήταν καλύτερη ,δημιούργησε πολλές ευκαιρίες,ωστόσο ο Μπονέτι με εκπληκτικές αποκρούσεις κράτησε το 2-2,που ήταν το πρώτο παιχνίδι που έληξε ισόπαλο σε τελικό του κυπέλλου Αγγλίας. Το παιχνίδι επαναλήφθηκε και τότε …μίλησε ο Μπονέτι.Η Τσέλσι επικράτησε με 2-1 και ο Πίτερ με εντυπωσιακές επεμβάσεις κράτησε τη νίκη ,δίνοντας το τρόπαιο στην ομάδα του.
Το ίδιο έκανε και περίπου ένα χρόνο αργότερα.Η Τσέλσι έφθασε στον τελικό του κυπέλλου Κυπελλούχων, με αντίπαλο την Ρεάλ Μαδρίτης των Πίρι,Θόκο, Αμάνθιο κ.α αστέρων..Ο τελικό στο γήπεδο «Γεώργιος Καραισκάκης».Πρώτο παιχνίδι λήγει ισόπαλο 1-1 με τον Μπονέτι να πιάνει τ…άπιαστα.Ετσι κι εδώ ο τελικός επαναλήφθηκε πάλι στο «Γ.Καραισκάκης» και τότε νίκησε με 2-1, κι ενώ πάλι ο Μπονέτι ήταν κέρβερος.Με μερικές εκπληκτικές αποκρούσεις κράτησε τη νίκη που έδωσε και το πρώτο ευρωπαικό τρόπαιο στην ομάδα του…
Βέβαια είχε και τα αρνητικά του:Δεν ήταν πάντα σταθερός.Στο Παγκόσμιο κύπελλο του 1970 δεν μπόρεσε εξαιτίας κάποιου προβλήματος να αγωνισθεί ο Γκόρντον Μπάνκς κατά της τότε Δυτικής Γερμανίας και ο Μπονέτι έκανε τραγικά λάθη.Οπότε εκεί που είχε προηγηθεί 2-0 η Αγγλία του Σερ Αλφ Ράμσει,στο τέλος ηττήθηκε με 3-2 κι αποκλείσθηκε.