Translator

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Γκόρντον Μπανκς, "αυτό το κάτι άλλο"


Η επέμβασή του στη κεφαλιά του Πελέ στο Μεξικό
Αρκούσαν δύο επεμβάσεις για να τον στείλουν στη σφαίρα του μύθου. Κι ας μην υπήρχαν τα τεχνικά μέσα για να γυρίζονται από δεκάδες κάμερες και «σούπερ σλόου μόσιον» οι επεμβάσεις του. Όμως δύο εικόνες δίνουν το μέγεθος της κλάσης του.
Η πρώτη στο Μουντιάλ του ’70 στο Μέξικο στον αγώνα με την Βραζιλία. Στη κεφαλιά του Πελέ που αναλύει παρακάτω ο Μάνος Σταραμόπουλος.
Η άλλη δύο χρόνια αργότερα. Στον ημιτελικό του λιγκ καπ Στόουκ – Γουέστ Χαμ. Ο Τζεφ Χαρστ χτυπά πέναλτι. Ο Μπανκς πέφτει στη δεξιά του γωνία, αλλά αντιλαμβάνεται ότι ο αντίπαλός του σημάδεψε το κέντρο της εστίας του. Σε χρόνο μηδέν λυγίζει το σώμα από τη μέση και πάνω και προλαβαίνει να διώξει τη μπάλα με το αριστερό του χέρι καταρρίπτοντας κι αυτούς τους νόμους της βαρύτητας.
Ο Γκόρντον Μπανκς στη συνείδηση των παλαιότερων Άγγλων είναι το αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966. Για τους πιο… ψαγμένους είναι και η αιτία που η Αγγλία δεν έφθασε στον τελικό το 1970. Στον κρίσιμο αγώνα των προημιτελικών με την Γερμανία δεν έπαιξε εξ αιτίας στομαχικών διαταραχών κι ο Μπονέτι που τον αντικατέστηκε δέχτηκε τρία γκολ που ο Μπανκς δεν θα το δεχόταν ποτέ!
Τα σχιστά του μάτι του έδωσαν παρατσούκλια όπως «κινέζος» (το επικρατέστερο) ή «κινέζικη γάτα». Μπορεί να μην έπαιξε ποτέ σε μεγάλη ομάδα, αλλά ποτέ δεν δέχτηκε γκολ με το… τσουβάλι. Ακόμη και στις άσχημες μέρες του δεχόταν ελάχιστα γκολ κι έκανε πολλές επεμβάσεις. Όχι εντυπωσιακές αφού ένα από τα ατού του ήταν να παρακολουθεί το παιχνίδι και να παίρνει κατάλληλες θέσεις.
Το έλεγε και ο προπονητής της εθνικής Γερμανίας Χέλμουτ Σεν: «Δεν χάνει ποτέ την επαφή του με τη μπάλα ακόμα κι όταν αυτή χτυπά στα αντίπαλα δοκάρια…»
Μπορούσε στη διάρκεια του παιχνιδιού να μπλοκάρει ακόμα και σκύλους!
Μόνο Τζεφ Χαρστ χρειάστηκε λίγο χρόνο για να επιβεβαιωθεί στη δηλωσή του: «Ο Μπανκς είναι πιο σταθερός κι από την Αγγλική λίρα». Στις μέρες μας η λίρα έχει πάρει την κατηφόρα, ενώ ο Μπανκς παραμένει ψηλά.
Κι είναι κρίμα που σταμάτησε απότομα τη μεγάλη του καριέρα. Στις 22 Οκτωβρίου 1972 γυρίζοντας από επίσκεψη στον φυσιοθεραπευτή της Στόουκ έπεσε σε χαντάκι με το αυτοκίνητό του. Χτύπησε στο αριστερό μάτι. Κι αυτό τον εμπόδισε να επιστρέψει τόσο καλός όσο πριν.
Πάντως προσπάθησε: Στο πρώτο ματς μετά την αποθεραπεία του με τη Νις στη Γαλλία δέχτηκε γκολ από τον Ριβελί.
Το καλοκαίρι του 1973 έπαιξε σε φιλικό με την Στόουκ κόντρα στον Ολυμπιακό καιο στη συνέχεια πήγε σε τουρνέ στην Αυστραλία. Όμως κατάλαβε ότι τίποτα δεν ήταν όπως πριν.
Ο Γκόρντον Μπανκς σε αριθμούςΓεννήθηκε: 30 Δεκεμβρίου 1937, στο Κάτκλιφ του ΡόδερχαμΕθνικότητα: ΆγγλοςΘέση: ΤερματοφύλακαςΎψος: 1μ85Ομάδες1955-59: Τσέστερφιλντ1959-67: Λέστερ Σίτι1967 (δανεικός): Κλίβελαντ Στόκερς (ΗΠΑ)1967-72: Στόουκ Σίτι1971 (δανεικός): Χελένικ (Ν.Αφρική)1977-78: Φορτ Λοντερντέιλ Στράικερς (ΗΠΑ)1977: Σεντ Πάτρικ (Εϊρε)ΤίτλοιΛιγκ Καπ 2: 1964,72Συμμετοχές στην εθνική Αγγλίας: 73Πρώτο ματς: 6 Απριλίου 1963 με Σκωτία 1-2 στο ΛονδίνοΤελευταίο ματς: 27 Μαίου 1972 με Σκωτία 1-0 στη ΓλασκώβηΣυμμετοχές σε Μουντιάλ1962 (8η): κανένας αγώνας1966 (1η): 6 αγώνες1970 (8η): 3 αγώνεςΣυμμετοχές σε Euro1968 (3η): 2 αγώνεςΧαρακτηριστικά: Ελαστικότητα, ευλυγισία, πλαστικότητα, θεαματικές εξόδους με τη πλάτη προς τον αντίπαλο, τέλεια λαβή και θάρρος.
Info* Κατέχει το ρεκόρ ανέπαφης εστίας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου (532 λεπτά). Δεν δέχτηκε γκολ σε 5 αγώνες το 1966 και στον 6ο το νίκησε ο Εουσέμπιο στο 72ο λεπτό με πέναλτι.* Το αντίο του έγινε σε αγώνα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1-2) στις 12 Μαίου 1973. Το παρακολούθησαν 21.000 θαυμαστές του.* Η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής τον ανέδειξε δεύτερο καλύτερο τερματοφύλακα του 20ου αιώνα. Πίσω από τον Λεβ Γιασίν και μπροστά από το Ντίνο Τζοφ.* Το 2001 έβγαλε σε δημοπρασία το μετάλλιό του από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966. Έπιασε 124.750 λίρες. «Καλύτερα να έχουν τα παιδιά μου τα λεφτά από το μετάλλιο» είπε σε όσους τον ρώτησαν για τη πράξη του.* Δύο φορές διασταυρώθηκαν οι δρόμοι του με κάτι το ελληνικό. Το φιλικό με τον Ολυμπιακό μετά το τραυματισμό του στο μάτι και το καλοκαίρι του 1971 η συμμετοχή του στην Χελένικ της Νότιας Αφρικής την οποία την είχαν Έλληνες ομογενείς* Η εικόνα του αμαυρώθηκε ότι βρέθηκε μπλεγμένος σε σκάνδαλο μαύρης αγοράς εισιτηρίων.
Ο Μάνος Σταραμόπουλος
γράφει
για τον
Γκόρντον Μπανκς 
Τέτοια απόκρουση σαν αυτή του …κινέζου όπως ήταν το προσωνύμιο του Γκόρντον Μπάνκς, ελάχιστες έχουν γίνει είτε στον 20’ο αιώνα,είτε στις αρχές του 21ου…Κι αναφέρομαι στη μεγαλειώδη απομάκρυνση που πραγματοποίησε ο τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας,στην καρφωτή κεφαλιά του θρυλικού Πελέ στο παγκόσμιο κύπελλο του 1970.Του κορυφαίου κατά πολλούς Μουντιάλ όλων των εποχών…
Η εθνική Αγγλίας έχοντας κατακτήσει το μεγαλύτερο τρόπαιο εθνικό επίπεδο πήγε στα γήπεδα του Μεξικού με τον αέρα του…πρωταθλητή.Κάποια στιγμή βρήκε στον δρόμο της την Βραζιλία των Πελέ,Κάρλος Αλμπέρτο,Ζέρσον, Ζαιρζίνιο κι όλων εκείνων των σπουδαίων ποδοσφαιριστών.Βέβαια κι αυτή από την πλευρά της διέθετε σημαντικότατους παίκτες όπως τον Μπόμπι Μουρ,τον Μπόρι Τσάρλτον,τον Τζεφ Χάρστ τον Μάρτιν Πίτερς και φυσικά τον Γκόρντον Μπάνκς..
Σε κάποια στιγμή κι ενώ οι βραζιλιάνοι ξεδιπλώνουν τις μεγάλες τους τεχνικές αρετές, ο αρχηγός της «σελεσάο»δεξιός μπακ,Κάρλος Αλμπέρτο πραγματοποιεί σέντρα.Ο Πελέ με ωραίο άλμα και δίχως ιδιαίτερη πίεση, βλέπει που είναι ο άγγλος τερματοφύλακας και στέλνει την μπάλα να κτυπήσει στο έδαφος και να αναπηδήσει ώστε να ξεγελάσει τον Μπάνκς,κι όλα αυτά φυσικά σε κοντινή απόσταση..Το «10άρι»της εθνικής Βραζιλίας σχεδόν μονολογεί .. «γκο….λ,»αλλά δευτερόλεπτα πριν ολοκληρώσει την φράση του,βλέπει τον Μπάνκς να ίπταται και να αποκρούει την μπάλα αφήνοντας όλους (φίλους και…εχθρούς) άναυδους!!!
Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει στα…μάτια του,αυτό που συμβαίνει.Ο Μπάνκς κρατά όρθια την ομάδα του..Όμως το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει.. Ημάχη των γιγάντων συνεχίζεται.Στο δεύτερο ημίχρονο οι βραζιλιάνοι είναι ξανά στην επίθεση.Ο Τοστάο ένας θαυμάσιος αριστεροπόδαρος,αφου ξεφεύγει του Μπόμπι Μουρ βγάζει συρτή σέντρα..Ο Πελέ που είναι απέναντι στον Μπάνκς αφήνει την μπάλλα να περάσει μέσα από τα πόδια του,κι όλοι μένουν σαστισμένοι..Φτάνει στον εντελώς αμαρκάριστο Ζαιρζίνιο κι αυτός με άνεση σκοράρει…
Λίγο αργότερα,  άγγλοι δύο φορές με τον Τζεφ Αστλ πρώτα και τον Αλαν Μπολ έπειτα,  πλησίασαν δίχως αποτέλεσμα στην ισοφάριση…Τελικά έφυγαν ηττημένοι από το γήπεδο κι ενώ ο μεγάλος Πελέ  έλεγε λίγο μετά: «Δε νομίζω ότι κάποιοι θα θυμούνται για πολύ τη νίκη μας..Περισσότερο θα ενθυμούνται την απίστευτη απόκρουση του Μπάνκς..»
Κι όντως έτσι έγινε…Η ιστορία έχει καταγράψει την φάση αυτή ως η «απόκρουση του Μπάνκς..»
Στη συνέχεια η εθνική Αγγλίας έπαιξε κατά της τότε Δυτικής Γερμανίας, ο Μπάνκς είχε νοιώσει το προηγούμενο βράδι στομαχικές διαταραχές,οπότε ο – μετέπειτα-Σερ Αλφ Ράμσι, χρησιμοποίησε κάτω από τα δοκάρια τον Πίτερ Μπονέτι της Τσέλσι,ο οποίος ενώ ξεκίνησε καλά,και η ομάδα του βρέθηκε να προηγείται 2-0,έκανε σοβαρά λάθη και τελικά έφυγε ηττημένη κι αποκλεισμένη με 3-2.
Κάποιοι υποστήριξαν τότε ότι κάποιος είχε ρίξει κάτι στο ποτό του Μπάνκς στο ξενοδοχείο,αλλά βγήκε ο ίδιος την επομένη και το διέψευσε…

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

ΜΠΡΕΜΝΕΡ:Ο χαφ - μαχητής

Ο Μάνος
Σταραμόπουλος
γράφει
για
τον
Μπίλι
Μπρέμνερ…
Λίγοι ποδοσφαιριστές είχαν τέτοιο πάθος όπως ο Μπίλι Μπρέμνερ. Απίστευτος μαχητής. Δεν νομίζω να υπήρχε στο λεξιλόγιο του η λέξη …ήττα. Ποτέ δεν το έβαζε κάτω, έστω κι αν απέναντί του ήταν καλύτεροι αντίπαλοι, κάτι που συνέβη ελάχιστες φορές. Για όσους είχαν την τύχη να τον δουν αγωνιζόμενο, καταλαβαίνουν πολύ καλά γιατί παίκτη μιλάω…Λιοντάρι, αμυντικός χαφ που είχε το πλεονέκτημα να μεταδίδει στους συμπαίκτες του αυτό το φοβερό πάθος του.Ο Μπρέμνερ ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της θρυλικής Λιντς Γιουνάιτεντ η οποία έφθασε σε τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1975, απέναντι στην γερμανική, Μπάγερν Μονάχου αλλά τελικά δεν τα κατάφερε…Η ομάδα του Φράντς Μπεκενμπάουερ,του Ούλι Χένες και του Γκέρντ Μύλερ, επικράτησε με 2-0 χάρη σε τέρματα των Φράντς Ροτ και Γκέρντ Μύλερ. Ωστόσο κανείς δεν ξεχνά την διαιτησία του γάλλου, αρμενικής καταγωγής, Μισέλ Κιταμπτζιάν, ο οποίος δεν μέτρησε κανονικό γκολ του Πίτερ Λόριμερ και στη συνέχεια δεν καταλόγησε καταφανέστατο πέναλτι υπερ των άγγλων..Τότε να βλέπατε την γκριμάτσα του Μπρέμνερ.
Ο παίκτης – σύμβολο της Λιντς, έφυγε στη συνέχεια από την ομάδα κι αυτή ακολούθησε πτωτική πορεία, καθώς είχαν μεγαλώσει οι περισσότεροι από τους σπουδαίους ποδοσφαιριστές της.. Εξω από το γήπεδο της Λιντς, υπήρχε φωτογραφία που εικονίζεται το άγαλμα του Μπρέμνερ με κρεμασμένη πάνω του μία πινακίδα που έγραφε «For Sale» (πωλείται). Πολλοί πίστευαν πως θα ενίσχυαν οικονομικά την ομάδα όταν θάχει πρόβλημα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε και το γήπεδο πουλήθηκε…

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Τζεφ Χαρστ: Ο" Ήρωας του '66"

HPIM5529Ο Μάνος Σταραμόπουλος γράφει για τον Τζεφ ΧαρστΈνας τζέντλμαν των γηπέδων.Ξεκίνησε την καριέρα του ως μέσος,αλλά αμέσως ο τεχνικός της Γουέστ Χαμ,Ρον Γκρίνγουντ διέκρινε ότι αυτός ο υψηλόσωμος ποδοσφαιριστής έχει όλα τα προσόντα για να γίνει ένας σπουδαίος φορ κρούσεως.Κι όντως έτσι έγινε.Ο Τζεφ Χάρστ, για χρόνια ήταν το…φόβητρο των αντίπαλων τερματοφυλάκων..Σπάνια στην διάρκεια της σταδιοδρομίας του μπόρεσε αντίπαλος,τουλάχιστον επι αγγλικού εδάφους να τον ανακόψει..Πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν αλλά λίγοι τα κατάφεραν..Είχε τον τρόπο παρά την   σωματική του διάπλαση, να μπορεί ξεφεύγει από τους αντιπάλους και μετά όλα ήταν…εύκολα. Ηταν ένας μεγάλος «εραστής των διχτύων».Βοήθησε τα μέγιστα να κατακτήσει η Γουέστ Χαμ το κύπελλο Κυπελλούχων το 1965 νικώντας στον τελικό 2-0 την Μόναχο 1860 με δύο γκολ του Σίλει.Ο Χάρστ μαζί με τους Μπόμπι Μουρ (αρχηγός) και Μάρτιν Πίτερς ήταν από τους κορυφαίους. Βέβαια η μεγαλύτερη εμφάνιση του Τζεφ πραγματοποιήθηκε στον τελικό του Παγκοσμίου κυπέλλου του 1966 στο θρυλικό Γουέμπλει,όπου έκλεψε την παράσταση. Με τρία δικά του γκολ, ένα εκ των οποίων ακόμη και σήμερα αμφισβητείται, η εθνική Αγγλίας επικράτησε με 4-2 της αντίστοιχης,τότε,Δυτικής Γερμανίας και κατέκτησε το πρώτο και μεγαλύτερο (έως τώρα)τρόπαιο της ιστορίας της.. Το 3ο γκολ των «λιονταριών» που σημείωσε ο Τζεφ Χάρστ ήταν απόφαση του ελβετού διαιτητή,Γκότφριντ ,ο οποίος δεν είχε καλή οπτική επαφή και κύτταξε τον πρώτο επόπτη, ρώσο (στην πραγματικότητα Αζέρο),Μπαχράμοφ,ο οποίος του έκανε νόημα ότι η μπάλα πέρασε την γραμμή του αντίπαλου τέρματος..Έτσι έφυγε για την σέντρα..Το 1995 έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης χρησιμοποιώντας τη δυνατή καλύτερη τεχνολογία,έδειξε πως η μπάλα δεν πρέπει να είχε περάσει όλη την γραμμή και κακώς μέτρησε το γκολ.Όλα αυτά όμως 29 χρόνια μετά…
Ο Χάρστ που έπαιξε ακόμη στις Στόουκ Σίτι,και τέλειωσε την σταδιοδρομία του στην Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον,ασχολήθηκε μετά για λίγο με την προπονητική αλλά δεν μπόρεσε να προσαρμοσθεί και την άφησε..Η Βασίλισσα της Αγγλίας τον έχρισε και δικαίως Σερ για τις μεγάλες του υπηρεσίες στο ποδόσφαιρο της χώρας …