Μόνο ο Μπλάτερ γνωρίζει γιατί...

                 

Τελικά μπορεί κάποιοι να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται για τους δημοσιογράφους- ευτυχώς μόνο στην Ελλάδα- αλλά φαίνεται πως κάνουν καλά την δουλειά τους! Κι αναφερόμαστε στην πρόσφατη ψηφοφορία του έγκυρου γαλλικού αθλητικού περιοδικού “France Football»(είχα την τιμή να διαδεχθώ τον Γιάννη Διακογιάννη όταν αποχώρησε από την ενεργό δράση, ως ανταποκριτής του), το οποίο ανέδειξε κορυφαίο ποδοσφαιριστή του 2010 τον Γουέσλι Σνάιντερ, ασχέτως αν τελικά υπερίσχυσε ο Λιονέλ Μέσι, ο οποίος ψηφίσθηκε από ομοσπονδιακούς προπονητές και αρχηγούς εθνικών ομάδων.

Το ερώτημα είναι απλό:Όταν ο πανίσχυρος πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, ελβετός-παλιός δημοσιογράφος- Σεπ Μπλάτερ, συμφώνησε να ενοποιήσει το κορυφαίο βραβείο της χρονιάς με τον όμιλο Αμαουρί (έχει στην ιδιοκτησία του το France Football), τους είπε αν θα συνεχίσει να ακολουθεί τα κριτήρια που ίσχυαν και ισχύουν για τους δημοσιογράφους, ή θα επιλέγουν οι προπονητές και οι αρχηγοί τον ποδοσφαιριστή της αρεσκείας τους ή τον κορυφαίο από πλευράς κλάσης. Γιατί αυτό τελικά αποδείχθηκε ότι έγινε το βράδι της 10ης Ιανουαρίου στο πανέμορφο Κονγκρεζχάους της Ζυρίχης.

Οι ανταποκριτές του γαλλικού περιοδικού, ψήφισαν τον Ολλανδό, Γουέσλι Σνάιντερ στηριζόμενοι στα κριτήρια της διεύθυνσης του “France Football», τα οποία είναι:

Η ατομική και συλλογική διάκριση του ποδοσφαιριστή την συγκεκριμένη αγωνιστική χρονιά κι όχι γενικώς.Όπως δηλαδή ψήφισαν οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί και οι αρχηγοί και υπερίσχυσε ο Λιονέλ Μέσι. Το ότι ο αργεντινός μεσοεπιθετικός είναι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΛΩΝ από πλευράς ταλέντου και αξίας, είναι γνωστό τοις πάσει.

Δεν ήταν όμως αυτό το ζητούμενο γι αυτό και εξερράγη ο Πορτογάλος τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης (πρώην της Ιντερ) Ζοζέ Μουρίνιο λέγοντας ότι: «Ξέρουμε όλοι μας πως οι Ινιέστα, Μέσι, Τσάβι είναι παίκτες από άλλον πλανήτη. Όμως τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που γίνεται η ψηφοφορία για την ανάδειξη του πρώτου ποδοσφαιριστή του 2010, θα έπρεπε να πάρει το βραβείο ο Ντιέγκο Μιλίτο ή ο Σνάιντερ».

Κι είχε απολύτως δίκιο..Γιατί αν ο κ.Μπλάτερ έλεγε ότι «αλλάζω τον κανονισμό και θα ψηφίζεται ο καλύτερος βάσει αξίας,» ε τότε νομίζω και οι δημοσιογράφοι θα είχαν δώσει την ψήφο τους στον Μέσι όχι μόνο φέτος αλλά και τα προσεχή 5 χρόνια!! Όμως είναι δίκαιο αυτό; Θα δοθεί ξανά η ευκαιρία στους Τσάβι ή Ινιέστα να κατακτήσουν με την εθνική τους ομάδα,ένα Παγκόσμιο κύπελλο; Μάλλον όχι, ή αν επαναληφθεί θα έχουν περάσει καμμιά .εκατοστή χρόνια.Το ίδιο θα είχε συμβεί άλλωστε και με τον Ιταλό, Πάολο Ρόσι το 1982 που οδήγησε την εθνική του ομάδα στην κατάκτηση του Μουντιάλ της Ισπανίας και όλοι τον ψήφισαν γι αυτό που πέτυχε την χρονιά εκείνη,κι όχι αν ήταν καλύτερος ή όχι του Αντονιόνι,του Μπράιτνερ , του Ρουμενίγκε , του Νταλγκλίς ή του Ολεγκ Μπλαχίν .

Πρέπει λοιπόν να μάθουμε κάποια στιγμή τι ακριβώς έγινε και προτιμήθηκε ο Μέσι από ομοσπονδιακούς και αρχηγούς εθνικών ομάδων. Γιατί αλήθεια ο τεχνικός του Μαλάουι ή των νήσων Μοισές σίγουρα θα ξέρουν τον αργεντινό , αλλά όχι και ιδιαιτέρως τους Τσάβι και Ινιέστα.
Η χρυσή λίστα του «France Football»

Ας θυμίσουμε όμως τους κατόχους της «Χρυσής Μπάλας» από το 1956 που καθιερώθηκε ο κορυφαίος θεσμός του γαλλικού περιοδικού «France Football» (σε παρένθεση η εθνικότητα του παίκτη και ο σύλλογος στον οποίο αγωνιζόταν):

1956 Στάνλεϊ Μάθιους(Αγγλία- Μπλάκπουλ)

1957 Αλφρέδο Ντι Στέφανο(Αργεντινή- Ρεάλ Μαδρίτης)

1958 Ραϊμόν Κοπά(Γαλλία- Ρεάλ Μαδρίτης)

1959 Αλφρέδο Ντι Στέφανο(Αργεντινή- Ρεάλ Μαδρίτης)

1960 Λουίς Σουάρεθ (Ισπανία- Μπαρτσελόνα)

1961 Ομάρ Σίβορι (Αργεντινή- Γιουβέντους)

1962 Γιόζεφ Μάσοπουστ (Τσεχοσλοβακία- Ντούκλα Πράγας )

1963 Λεβ Γιασίν (ΕΣΣΔ- Ντιναμό Μόσχας)

1964 Ντένις Λόου (Σκωτία- Μάν. Γιουνάιτεντ )

1965 Εουσέμπιο (Πορτογαλία- Μπενφίκα)

1966 Μπόμπι Τσάρλτον (Αγγλία- Μάν. Γιουνάιτεντ .)

1967 Φλόριαν Αλμπερτ (Ουγγαρία- Φερεντσβάρος)

1968 Τζορτζ Μπεστ (Β. Ιρλανδία- Μάν. Γιουνάιτεντ .)

1969 Τζιάνι Ριβέρα (Ιταλία- Μίλαν)

1970 Γκερντ Μίλερ (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1971 Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία- Αγιαξ)

1972 Φραντς Μπεκενμπάουερ (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1973 Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία- Μπαρσελόνα)

1974 Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία- Μπαρσελόνα)

1975 Ολεγκ Μπλαχίν (ΕΣΣΔ- Ντιναμό Κιέβου)

1976 Φραντς Μπεκενμπάουερ (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1977 Αλαν Σίμονσεν (Δανία- Γκλάντμπαχ)

1978 Κέβιν Κίγκαν (Αγγλία- Αμβούργο)

1979 Κέβιν Κίγκαν (Αγγλία- Αμβούργο)

1980 Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1981 Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1982 Πάολο Ρόσι (Ιταλία- Γιουβέντους)

1983 Μισέλ Πλατινί (Γαλλία- Γιουβέντους)

1984 Μισέλ Πλατινί (Γαλλία- Γιουβέντους)

1985 Μισέλ Πλατινί (Γαλλία- Γιουβέντους)

1986 Ιγκόρ Μπελάνοφ (ΕΣΣΔ- Ντιναμό Κιέβου)

1987 Ρουντ Γκούλιτ (Ολλανδία- Μίλαν)

1988 Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία- Μίλαν)

1989 Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία- Μίλαν)

1990 Λόταρ Ματέους (Δ. Γερμανία- Ιντερ)

1991 Ζαν Πιέρ Παπέν (Γαλλία- Μαρσέιγ)

1992 Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία- Μίλαν)

1993 Ρομπέρτο Μπάτζιο (Ιταλία- Γιουβέντους)

1994 Χρίστο Στόιτσκοφ (Βουλγαρία- Μπαρσελόνα)

1995 Ζορζ Γουεά (Λιβερία- Μίλαν)

1996 Ματίας Ζάμερ (Γερμανία- Ντόρτμουντ)

1997 Ρονάλντο (Βραζιλία- Ιντερ)

1998 Ζινεντίν Ζιντάν (Γαλλία- Γιουβέντους)

1999 Ριβάλντο (Βραζιλία- Μπαρσελόνα)

2000 Λουίς Φίγκο (Πορτογαλία- Ρεάλ Μαδρίτης)

2001 Μάικλ Οουεν (Αγγλία- Λίβερπουλ)

2002 Ρονάλντο (Βραζιλία- Ρεάλ Μαδρίτης)

2003 Πάβελ Νέντβεντ (Τσεχία- Γιουβέντους)

2004 Αντρέι Σεβτσένκο (Ουκρανία- Μίλαν)

2005 Ροναλντίνιο (Βραζιλία- Μπαρσελόνα)

2006 Φάμπιο Καναβάρο (Ιταλία- Ρεάλ Μαδρίτης)

2007 Κακά (Βραζιλία- Μίλαν)

2008 Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία- Μάν. Γιουνάιτεντ )

2009 Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή- Μπαρσελόνα)

2010 Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή-Μπαρσελόνα)

Ο Αναστασίου αναλαμβάνει τη β' ομάδα του Άγιαξ

Μεγάλη επιτυχία για τον Γιάννη Αναστασίου. Ο Έλληνας τεχνικός , που τον τελευταίο καιρό εργαζόταν ως προπονητής των επιθετικών του άλλοτε πρωταθλητή Ευρώπης, Άγιαξ, έδειξε πως έχει τα προσόντα και θα πάει ακόμη πιο ψηλά. Ετσι ο Φράνκ Ντε Μπουρ που υπέγραψε συμβόλαιο με τη διοίκηση έως το 2014 και θα παραμείνει στην θέση του, με συνεργάτη τον παλιό σπουδαίο δεξιό μπακ ή λίμπερο, Ντάνι Μπλιντ, εκτιμώντας τη δουλειά του Αναστασίου, συμφώνησαν και του έδωσαν την τεχνική ηγεσία της Β' ομάδας του Αγιαξ.

Πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό, αν αναλογισθούμε ότι ο Ντένις Μπέργκαμπ, μεγάλη και φημισμένη δόξα του παρελθόντος που έγραψε ιστορία τόσο με τη φανέλα της ολλανδικής ομάδας, όσο και της Ιντερ αλλά και της Αρσεναλ, πάει στην ομάδα Νέων!!!

Ο Αναστασίου θα είναι στη νέα του θέση έως το καλοκαίρι και ανάλογα θα κριθεί εκ νέου, οπότε τον περιμένει δύσκολη και σκληρή δουλειά!!! Φυσικά, ο Γιάννης μαθημένος τόσα χρόνια στα δύσκολα, δεν κολλάει πουθενά:

«Θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Είναι η μεγάλη ευκαιρία μου ως προπονητής και είμαι αποφασισμένος να πετύχω. Όλοι γνωρίζουν πως η δεύτερη ομάδα του Άγιαξ, είναι ο προθάλαμος για τη βασική ενδεκάδα, και κάθε χρόνο περνούν πάρα μα πάρα πολλά παιδιά. Εκεί άλλωστε ήταν πριν αρκετά χρόνια ο Έντγκαρ Ντάβιντς ή ο Φράνκ Ράικαρντ ή ακόμη και ο Ντάνι Μπλιντ με τον Φράνκ Ντε Μπουρ, που σήμερα οδηγούν από τη θέση του προπονητή την ομάδα του Άγιαξ. Συνεπώς θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις για να συμβάλλω κι εγώ στην προσπάθεια της ομάδας να βγάλει νέα ταλέντα, που θα πλαισιώσουν τους ήδη καθιερωμένους άσους.».

Ο Γιάννης Αναστασίου γεννήθηκε στην Πρέβεζα στις 5 Μαρτίου του 1973.Εκεί στην ιδιαιτέρα του πατρίδα έκανε και το ντεμπούτο του το 1990.Επαιξε για 32 παιχνίδια (13 γκολ)  στην Πρέβεζα, και το καλοκαίρι του 1991 τον πήρε στον Πειραιά ο Εθνικός όπου έμεινε για 5 χρόνια και άρχισε να καθιερώνεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο ως ένας σοβαρός επαγγελματίας και δυναμικός σέντερ φορ.Στον Εθνικό αγωνίσθηκε σε 106 ματς σημειώνοντας 25 τέρματα. Έπειτα τον απέκτησε ο ΟΦΗ, όπου αγωνίσθηκε δύο χρόνια με τη φανέλα της κρητικής ομάδας (82 ματς- 22 γκολ).

Το μεγάλο ξεπέταγμα

Και το καλοκαίρι του 1999 κάνει το μεγάλο ξεπέταγμα. Εχοντας γίνει ιδάιτερα γνωστός με τη φανέλα του ΟΦΗ, τον ανακαλύπτουν τα «λαγωνικά»της φημισμένης βελγικής Άντερλεχτ, και με αστραπιαίες κινήσεις τον εντάσουν στο έμψυχο δυναμικό τους. Ο Γιάννης αγωνίζεται σε 23 παιχνίδια, σημειώνοντας 9 γκολ. Όμως εκείνο που όλοι αναγνώριζαν στον Ελληνα φορ, ήταν η μεγαλοπρέπεια που τον διέκρινε, καθώς δεν δημιουργούσε ποτέ του πρόβλημα, ενώ αντιθέτως είχε τον τρόπο να επιβάλλεται στα αποδυτήρια, κάτι που εκτιμούσαν οι εκάστοτε προπονητές του.

Το 2000 μετακομιζει στην ολλανδική Ρόντα Κερκράντε όπου κατά πολλούς πραγματοποιεί τις  καλύτερές του εμφανίσεις και όλοι μιλούν για το άτομό του με τα πλέον κολακευτικά λόγια. Θυμάμαι πως όταν ρωτούσα κάθε Κυριακή τον επικεφαλής του αθλητικού τμήματος της «Ντε Τέλεγραφ»Γιαπ Ντε Γκρότ, τι έγινε με τους 'Ελληνες που παίζουν στην Ολλανδία, μου απαντούσε πάντα με πρώτο τον Αναστασίου: «Είναι εξαιρετικό παιδί. Το πόσο τον αγαπούν όλοι στον Άγιαξ είναι δύσκολο να το περιγράψεις».

Κι αυτό δεν είναι τυχαίο.Ολοι εκτίμησαν το πόσο σοβαρός και μετρημένος ήταν ο Γιάννης, ενώ πρόσφατα τον Σεπτέμβριο, μόλις που με είχε καλέσει ως μέλος της Media Task Force της ΟΥΕΦΑ, η κοινή υποψηφιότητα Βελγίου- Ολλανδίας, και είδαμε τα γήπεδα των δύο ανωτέρω χωρών μαζί με τα σχέδιά τους (αν έπαιρναν το Μουντιάλ του 2018) , ο τιμ μάνατζερ του Αγιαξ, Ντέιβιντ Εντ με ρώτησε κατά την διάρκεια ενός γεύματος: «Ο Αναστασίου τι κάνει; Απίθανο παιδί!!! Κύριος με τα όλα του. Όλοι εδώ πυκνά-συχνά τον μελετούμε. Μας έχει λείψει, αφού ξέρουμε ότι είχε τη μοναδική ευχέρεια να μπορεί να ηρεμεί τα αποδυτήρια, και να δουλεύει άνετα ο προπονητής».

Ο Αναστασίου στη συνέχεια -πάντα ως ποδοσφαιριστής- πήγε στη Σπάρτα Ρότερνταμ, για λίγο σχετικά διάστημα (16 ματς-1 γκολ) και μέσα στον ίδιο χρόνο το 2007, μετακινήθηκε στην Ομνιγουορντ, ομάδα της β' κατηγορίας που την βοήθηκε περισσότερο με την εμπειρία του,παίζοντας σε 11 παιχνίδια (σημείωσε 2 γκολ). Τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας φόρεσε μόλις 5 φορές, καθώς οι τότε τεχνικοί άλλαζαν σαν τα πουκάμισα, και ελάχιστοι παρακολουθούσαν και τους μετανάστες!!!

Το 2008 τον κάλεσε κοντά του ο Ολλανδός τεχνικός του Παναθηναικού Χενκ Τεν Κάτε,για να είναι ο συνδετικός κρίκος Ελλήνων και ξένων, και έμεινε κοντά του,όσο αυτός οδηγούσε το «πράσινο καράβι». Οι παράγοντες του Παναθηναικού δεν εκτίμησαν όσο θα έπρεπε τη δουλειά του, και τον άφησαν να φύγει. Αφού για μερικές εβδομάδες τον είδαμε να παραδίδει μαθήματα σχεδιασμού αγωνιστικής δια μέσου των εκπομπών της ΝΕΤ για το Τσάμπιονς Λιγκ, στη συνέχεια έφυγε για την Ολλανδία και το Άμστερνταμ, όπου ανέλαβε σε μηδέν- χρόνο προπονητής των επιθετικών της πρώτης ομάδας και από τη Τετάρτη, 5 Ιανουαρίου είναι πλέον ο τεχνικός της δεύτερης ομάδας του Αγιαξ, που ξεκινά προετοιμασία στην Κύπρο..