Με τη φανέλα του Ολυμπιακού
Στην Ελλάδα τον ξέραμε Δημήτρη. Στην Αυστρία τον ήξεραν Πέτρο. Τουλάχιστον το επώνυμο ήταν ίδο: Περσίδης. Για τους σαράντα και κάτι ο Δημήτρης Περσίδης αποτελεί ένα πρώτυπο ποδοσφαιριστή. Αέρινος και καθαρός δεν δημιούργησε με το… καλημέρα στον Ολυμπιακό φίλους. Χρειάστηκε χρόνος για να φανεί η αξία του. Μιλάμε για τις αρχές της δεκαετίας του ’70 όταν ο Νίκος Γουλανδρής δημιουργούσε τον Ολυμπιακό των τίτλων.
Ο Πέτρος-Δημήτρης Περσίδης γεννήθηκε στη Βιέννη από Έλληνα πατέρα. Κράτησε μέχρι τέλους την Αυστριακή υπηκοότητα και με εξαίρεση τον διάστημα που έπαιξε στον Ολυμπιακό έμεινε στην χώρα που γεννήθηκε και τον αγάπησε.
Λίγο πριν το μοιραίο
Σοβαρός και σταθερός σε απόδοση ποδοσφαιριστής ξεκίνησε από την Φερστ Βιέννης. Το 1971 οι άνθρωποι του Ολυμπιακού τον ανακάλυψαν στην Αυστρία. Τότε απαγορευόντουσαν οι μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών. Κι επειδή ο Ολυμπιακός υστερούσε σε έμψυχο δυναμικό σε σχέση με τον Παναθηναϊκό οι άνθρωποι των «ερυθρόλευκων» βάλθηκαν ν΄ανακαλύψουν ΄Ελληνες από το εξωτερικό. Έτσι αποκτήθηκαν εκτός του Περσίδη, ο Υβ Τριαντάφυλος και ο Ρομέν Αργυρούδης από την Γαλλία, αλλά και άλλοι…λιγότερο Έλληνες.
Ο Περσίδης υπόδειγμα επαγγελματία σε μια εποχή που στο ποδόσφαιρό μας κυριαρχούσε η ερασιτεχνική νοοτροπία έφυγε για την Αυστρία την ίδια εποχή που ο Νίκος Γουλανδρής έφευγε από τον Ολυμπιακό. Δεν έχασε. Πήγε στη Ραπίντ Βιέννης και γεύτηκε επιτυχίες Στη συνέχεια έγινε προπονητής κι έφθασε να γίνει συνεργάτης του Γιόζεφ Χίκερσμπεργκερ στην εθνική Αυστρίας. Δυστυχώς για αυτόν το 2007 έμαθε ότι ο καρκίνος του δίνει λίγο καιρό ζωής. Αποσύρθηκε από το χώρο του ποδοσφαίρου και πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 2009.
O
Δημήτρης
Περσίδης
σε
αριθμούς | Πλήρες όνομα: Πέτρος – Δημήτρης Περσίδης
Γεννήθηκε: 8 Μαρτίου 1947 στη Βιέννη
Πέθανε: 21 Ιανουαρίου 2009 στη Βιέννη
Εθνικότητα: Αυστριακός
Θέση: Κεντρικός αμυντικός και αμυντικός χαφ
Ομάδες
1967-71: Φιρστ Βιένα
1971-75: Ολυμπιακός
1975-82: Ραπίντ Βιέννης
Τίτλοι
Πρωτάθλημα Ελλάδας 3: 1973,74,75
Κύπελλο Ελλάδος 2: 1973,75
Πρωτάθλημα Αυστρίας 1: 1982
Κύπελλο Αυστρίας 1: 1976
Συμμετοχές στην εθνική Αυστρίας: 7
Γκολ με την εθνική: -
Πρώτο ματς: 10 Νοεμβρίου 1976 με Ελλάδα 3-0 στην Καβάλα
Τελευταίο ματς: 15 Φεβρουαρίου 1978 με Ελλάδα 1-1 στη Νέα Φιλαδέλφεια
Συμμετοχή σε Μουντιάλ
1978 (7η): Ήταν στην αποστολή, αλλά δεν έπαιξε
Καριέρα προπονητή
1987-88: Σεν Πόλτεν
1/4/98-1/8/01: Ραπίντ Βιέννης (βοηθός)
1/8/01-5/9/01: Ραπίντ Βιέννης
1/7/02-31/12/05: Εθνική Αυστρίας (βοηθός)
1/1/08-21/1/09: Εθνική Νέων Αυστρίας (U19) |
|---|
 Ο
Μάνος
Σταραμόπουλος
γράφει
για
τον
Δημήτρη
Περσίδη |  Όταν λέμε γνήσιος τζέντλμαν, στο χώρο του ποδοσφαίρου δεν μπορούμε να μην σταθούμε σ ένα όνομα:ΠΕΤΡΟΣ (εδώ τον ξέραμε ως Δημήτρη,ξέρετε από Ακης, πετράκης έγινε δημητράκης) ΠΕΡΣΙΔΗΣ!!!!
Σα παιδί κι εγώ , πήγαινα κάθε Κυριακή στο γήπεδο. Είχα την ευκαιρία λοιπόν να δω από κοντά, το Δημήρη Περσίδη. Θυμάμαι γιατί είχα το μικρόβιο της δημοσιογραφίας από πολύ μικρός, όπως αρκετοί φίλοι μου (ανάμεσά τους φυσικά και ο Αγγελος Μενδρινός που μου δίνει την ευκαιρία και γράφω μεσα από το μπλόγκ του) να διαβάζω δύο και τρεις εφημερίδες καθημερινά.Οταν είδα λοιπόν στο «ΦΩΣ» ότι ο Ολυμπιακός με τον μεγάλο του πρόεδρο τον αείμνηστο,Νίκο Γουλανδρή να παίρνει-εκτός των άλλων- και τον…Αυστριακό, αλλά με Έλληνα πατέρα, Δημήτρη Περσίδη από την Βι έννα, φρόντισα κι έμαθα όσα περισσότερα γίνεται γι αυτόν…
Όταν πήγα λοιπόν στο …παλιό «Καραισκάκη»με το πρώτο άρχισα να παρακολουθώ έντονα τον υψηλόσωμο αυτό χαφ..Μεγάλος ποδοσφαιριστής,όσο κι αν στην αρχή κάποιοι διαφωνούσαν.. Ο Περσίδης δεν έκανε..φάουλ. Ναι δεν το λέω για να το λέω. Είχε τον τρόπο να μαρκάρει ουσιαστικά τον οποιονδήποτε αντίπαλο και να του παίρνει την μπάλλα δίχως να τον ανατρέψει.Γνώριζε να προωθεί την μπάλλα και να την μεταβιβάσει άψογα και δίχως λάθος. Φυσικά σε μερικά παιχνίδια χρησιμοποιήθηκε και ως λίμπερο, αλλά ο άνθρωπος το έλεγε συνέχεια:»Προτιμώ να παίζω ως ανασταλτικός μέσος…».Και μόλις το κατάλαβαν καθιερώθηκε στους «ερυθρόλευκους»κι έγινε μαζί με τον Τριαντάφυλλο,τον Αργυρούδη,τον Βιέρα,τον Λοσάντα, τον Κελεσίδη ,τον Σιώκο και τον αξέχαστο, Λάκη Γκλέζο, ένας από τους πρωταγωνιστές της τότε υπερομάδας!!! Ορισμένοι στον Πειραιά πρέπει να σημειωθεί τον αποκαλούσαν για το στυλ και την αρχοντιά του «ο Έλληνας Μπεκενμπάουερ».
Στη συνέχεια με την φυγή του Νίκου Γουλανδρή, η ομάδα πήρε τον κατήφορο και ο ένας μετά τον άλλο οι σημαντικοί παίκτες έφυγαν, όπως και ο Περσίδης.. Πήγε στην Ραπίντ Βιέννης όπου έπαιξε έως 1982 όπου στο τέλος κατέκτησε και το πρωτάθλημα Αυστρίας…
Έπειτα ο Περσίδης εργάσθηκε ως β’ προπονητής στην Ραπίντ Βιέννης και σ ένα ταξίδι μου στην Αυστρία τον Οκτώβριο του 2005 που με είχε στείλει η ΟΥΕΦΑ (μαζί με άλλους συναδέλφους από την Ευρώπη, μέλη της ομάδας Media Task Force) για να δούμε από κοντά τα γήπεδά της, καθώς διεκδικούσε μαζί με την Ελβετία,τη διοργάνωση της τελικής φάσης του Ευρω 2008 (που πήρε τελικά), συνάντησα από κοντά τον Περσίδη,με τον οποίο σημειοτέον είχα ξεκινήσει από το 1983 κι έπειτα τηλεφωνική επαφή. Ο αείμνηστος ΔΑΣΚΑΛΟΣ μου στη δημοσιογραφία, ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΑΠΤΗΣ, διευθυντής τότε του αθλητικού τμήματος στον «Ε.Τ» όταν θέλαμε κάτι να μάθουμε από το αυστριακό ποδόσφαιρο, μου είχε δώσει το τηλέφωνό του (ήταν φίλοι από αρκετά χρόνια) και είχα ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας…Γνωριζόμαστε έτσι έστω και μακρόθεν.
Όταν πήγα στη Βιέννη λοιπόν φρόντισα να γνωρισθούμε κι από κοντά. Κύριος, άψογος μιλήσαμε για πολλές ώρες, τόσο για την εποχή που αγωνιζόταν στους «ερυθρόλευκους»όσο για την εθνική Αυστρίας και το διεθνές ποδόσφαιρο…
Το 2008 που ξαναπήγα στην Αυστρία για το Ευρωπαικό πρωτάθλημα,προσπάθησα να συναντηθώ ξανά μαζί του,αλλά ένας αυστριακός συνάδελφος με πληροφόρησε ότι είναι άρρωστος και καταλαβαίνετε… |
|---|
Τα 15 γκολ του Δημήτρη Περσίδη με τη φανέλα του Ολυμπιακού
30/04/1973 (Πρωτάθλημα 1972-73, 29η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – Πανσερραϊκίος 6-0 (στο 48′ το 3-0)
13/05/1973 (Πρωτάθλημα 1972-73, 31η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – Πανιώνιος 4-1 (στο 54′ το 2-1)
27/05/1973 (Πρωτάθλημα 1972-73, 33η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – Άρης 2-1 (στο 23′ το 1-0)
11/11/1973 (Πρωτάθλημα 1973-74, 8η Αγωνιστική)
Εθνικός – Ολυμπιακός 1-1 (στο 5′ το 1-1)
27/01/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 17η Αγωνιστική)
Καβάλα – Ολυμπιακός 0-2 (στο 33′ το 0-1)
30/01/1974 (Κύπελλο 1973-74, Προκριματική Φάση “32″)
Ολυμπιακός – Προοδευτική 5-2 (στο 85′ το 5-2)
03/02/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 18η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – Ολυμπιακός Βόλου 3-0 (στο 13′ το 1-0)
17/02/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 20η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – Αιγάλεω 5-0 (στο 20′ το 1-0)
03/03/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 21η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – Φωστήρας 11-0 (στο 61′ το 7-0)
10/03/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 22η Αγωνιστική)
Πανσερραϊκός – Ολυμπιακός 0-2 (στο 17′ το 0-1)
27/03/1974 (Κύπελλο 1973-74, Προημιτελική Φάση)
Ολυμπιακός – Πανιώνιος 3-0 (στο 10′ το 1-0)
02/02/1975 (Πρωτάθλημα 1974-75, 17η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – Παναχαϊκή 2-1 (στο 70′ το 1-1)
23/03/1975 (Πρωτάθλημα 1974-75, 23η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – Αιγάλεω 6-1 (στο 78′ το 6-1)
13/04/1975 (Πρωτάθλημα 1974-75, 26η Αγωνιστική)
Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 3-2 (στο 60′ το 3-1)
28/05/1975 (Κύπελλο 1974-75, Ημιτελική Φάση)
Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 4-0 (στο 13′ το 1-0)
Όταν λέμε ζογκλέρ της μπάλλας το μυαλό όλων μας νομίζω πως πηγαίνει στο Ρομάριο.Οσο μπόι του λείπει τόση μπάλλα ξέρει ο μικρός αυτός διαβολάκος που χόρευε- στη κυριολεξία- τους αντιπάλους του. Είτε σε συλλογικό ,είτε σε εθνικό επίπεδο με τη φανέλλα της εθνικής Βραζιλίας. Κι ένας από τους αμέτρητους ποδοσφαιριστές που σίγουρα δεν θα ξεχάσει την φιγούρα του θεωρώ πως είναι ο Βάιος Καραγιάννης της ΑΕΚ. Ο αριστερός μπακ ή και «επιτηρητής» ορισμένες φορές,είχε πάει πολύ καλά στη Νέα Φιλαδέλφεια (1-0) απέναντι στον Ρομάριο, αλλά το βράδι του 1992 που έχασε 3-0 στην Ολλανδία ,πέρασε μία άσχημη νύχτα.
