Μόνο ο Μπλάτερ γνωρίζει γιατί...

                 

Τελικά μπορεί κάποιοι να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται για τους δημοσιογράφους- ευτυχώς μόνο στην Ελλάδα- αλλά φαίνεται πως κάνουν καλά την δουλειά τους! Κι αναφερόμαστε στην πρόσφατη ψηφοφορία του έγκυρου γαλλικού αθλητικού περιοδικού “France Football»(είχα την τιμή να διαδεχθώ τον Γιάννη Διακογιάννη όταν αποχώρησε από την ενεργό δράση, ως ανταποκριτής του), το οποίο ανέδειξε κορυφαίο ποδοσφαιριστή του 2010 τον Γουέσλι Σνάιντερ, ασχέτως αν τελικά υπερίσχυσε ο Λιονέλ Μέσι, ο οποίος ψηφίσθηκε από ομοσπονδιακούς προπονητές και αρχηγούς εθνικών ομάδων.

Το ερώτημα είναι απλό:Όταν ο πανίσχυρος πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, ελβετός-παλιός δημοσιογράφος- Σεπ Μπλάτερ, συμφώνησε να ενοποιήσει το κορυφαίο βραβείο της χρονιάς με τον όμιλο Αμαουρί (έχει στην ιδιοκτησία του το France Football), τους είπε αν θα συνεχίσει να ακολουθεί τα κριτήρια που ίσχυαν και ισχύουν για τους δημοσιογράφους, ή θα επιλέγουν οι προπονητές και οι αρχηγοί τον ποδοσφαιριστή της αρεσκείας τους ή τον κορυφαίο από πλευράς κλάσης. Γιατί αυτό τελικά αποδείχθηκε ότι έγινε το βράδι της 10ης Ιανουαρίου στο πανέμορφο Κονγκρεζχάους της Ζυρίχης.

Οι ανταποκριτές του γαλλικού περιοδικού, ψήφισαν τον Ολλανδό, Γουέσλι Σνάιντερ στηριζόμενοι στα κριτήρια της διεύθυνσης του “France Football», τα οποία είναι:

Η ατομική και συλλογική διάκριση του ποδοσφαιριστή την συγκεκριμένη αγωνιστική χρονιά κι όχι γενικώς.Όπως δηλαδή ψήφισαν οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί και οι αρχηγοί και υπερίσχυσε ο Λιονέλ Μέσι. Το ότι ο αργεντινός μεσοεπιθετικός είναι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΛΩΝ από πλευράς ταλέντου και αξίας, είναι γνωστό τοις πάσει.

Δεν ήταν όμως αυτό το ζητούμενο γι αυτό και εξερράγη ο Πορτογάλος τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης (πρώην της Ιντερ) Ζοζέ Μουρίνιο λέγοντας ότι: «Ξέρουμε όλοι μας πως οι Ινιέστα, Μέσι, Τσάβι είναι παίκτες από άλλον πλανήτη. Όμως τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που γίνεται η ψηφοφορία για την ανάδειξη του πρώτου ποδοσφαιριστή του 2010, θα έπρεπε να πάρει το βραβείο ο Ντιέγκο Μιλίτο ή ο Σνάιντερ».

Κι είχε απολύτως δίκιο..Γιατί αν ο κ.Μπλάτερ έλεγε ότι «αλλάζω τον κανονισμό και θα ψηφίζεται ο καλύτερος βάσει αξίας,» ε τότε νομίζω και οι δημοσιογράφοι θα είχαν δώσει την ψήφο τους στον Μέσι όχι μόνο φέτος αλλά και τα προσεχή 5 χρόνια!! Όμως είναι δίκαιο αυτό; Θα δοθεί ξανά η ευκαιρία στους Τσάβι ή Ινιέστα να κατακτήσουν με την εθνική τους ομάδα,ένα Παγκόσμιο κύπελλο; Μάλλον όχι, ή αν επαναληφθεί θα έχουν περάσει καμμιά .εκατοστή χρόνια.Το ίδιο θα είχε συμβεί άλλωστε και με τον Ιταλό, Πάολο Ρόσι το 1982 που οδήγησε την εθνική του ομάδα στην κατάκτηση του Μουντιάλ της Ισπανίας και όλοι τον ψήφισαν γι αυτό που πέτυχε την χρονιά εκείνη,κι όχι αν ήταν καλύτερος ή όχι του Αντονιόνι,του Μπράιτνερ , του Ρουμενίγκε , του Νταλγκλίς ή του Ολεγκ Μπλαχίν .

Πρέπει λοιπόν να μάθουμε κάποια στιγμή τι ακριβώς έγινε και προτιμήθηκε ο Μέσι από ομοσπονδιακούς και αρχηγούς εθνικών ομάδων. Γιατί αλήθεια ο τεχνικός του Μαλάουι ή των νήσων Μοισές σίγουρα θα ξέρουν τον αργεντινό , αλλά όχι και ιδιαιτέρως τους Τσάβι και Ινιέστα.
Η χρυσή λίστα του «France Football»

Ας θυμίσουμε όμως τους κατόχους της «Χρυσής Μπάλας» από το 1956 που καθιερώθηκε ο κορυφαίος θεσμός του γαλλικού περιοδικού «France Football» (σε παρένθεση η εθνικότητα του παίκτη και ο σύλλογος στον οποίο αγωνιζόταν):

1956 Στάνλεϊ Μάθιους(Αγγλία- Μπλάκπουλ)

1957 Αλφρέδο Ντι Στέφανο(Αργεντινή- Ρεάλ Μαδρίτης)

1958 Ραϊμόν Κοπά(Γαλλία- Ρεάλ Μαδρίτης)

1959 Αλφρέδο Ντι Στέφανο(Αργεντινή- Ρεάλ Μαδρίτης)

1960 Λουίς Σουάρεθ (Ισπανία- Μπαρτσελόνα)

1961 Ομάρ Σίβορι (Αργεντινή- Γιουβέντους)

1962 Γιόζεφ Μάσοπουστ (Τσεχοσλοβακία- Ντούκλα Πράγας )

1963 Λεβ Γιασίν (ΕΣΣΔ- Ντιναμό Μόσχας)

1964 Ντένις Λόου (Σκωτία- Μάν. Γιουνάιτεντ )

1965 Εουσέμπιο (Πορτογαλία- Μπενφίκα)

1966 Μπόμπι Τσάρλτον (Αγγλία- Μάν. Γιουνάιτεντ .)

1967 Φλόριαν Αλμπερτ (Ουγγαρία- Φερεντσβάρος)

1968 Τζορτζ Μπεστ (Β. Ιρλανδία- Μάν. Γιουνάιτεντ .)

1969 Τζιάνι Ριβέρα (Ιταλία- Μίλαν)

1970 Γκερντ Μίλερ (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1971 Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία- Αγιαξ)

1972 Φραντς Μπεκενμπάουερ (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1973 Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία- Μπαρσελόνα)

1974 Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία- Μπαρσελόνα)

1975 Ολεγκ Μπλαχίν (ΕΣΣΔ- Ντιναμό Κιέβου)

1976 Φραντς Μπεκενμπάουερ (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1977 Αλαν Σίμονσεν (Δανία- Γκλάντμπαχ)

1978 Κέβιν Κίγκαν (Αγγλία- Αμβούργο)

1979 Κέβιν Κίγκαν (Αγγλία- Αμβούργο)

1980 Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1981 Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε (Δ. Γερμανία- Μπάγερν)

1982 Πάολο Ρόσι (Ιταλία- Γιουβέντους)

1983 Μισέλ Πλατινί (Γαλλία- Γιουβέντους)

1984 Μισέλ Πλατινί (Γαλλία- Γιουβέντους)

1985 Μισέλ Πλατινί (Γαλλία- Γιουβέντους)

1986 Ιγκόρ Μπελάνοφ (ΕΣΣΔ- Ντιναμό Κιέβου)

1987 Ρουντ Γκούλιτ (Ολλανδία- Μίλαν)

1988 Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία- Μίλαν)

1989 Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία- Μίλαν)

1990 Λόταρ Ματέους (Δ. Γερμανία- Ιντερ)

1991 Ζαν Πιέρ Παπέν (Γαλλία- Μαρσέιγ)

1992 Μάρκο Φαν Μπάστεν (Ολλανδία- Μίλαν)

1993 Ρομπέρτο Μπάτζιο (Ιταλία- Γιουβέντους)

1994 Χρίστο Στόιτσκοφ (Βουλγαρία- Μπαρσελόνα)

1995 Ζορζ Γουεά (Λιβερία- Μίλαν)

1996 Ματίας Ζάμερ (Γερμανία- Ντόρτμουντ)

1997 Ρονάλντο (Βραζιλία- Ιντερ)

1998 Ζινεντίν Ζιντάν (Γαλλία- Γιουβέντους)

1999 Ριβάλντο (Βραζιλία- Μπαρσελόνα)

2000 Λουίς Φίγκο (Πορτογαλία- Ρεάλ Μαδρίτης)

2001 Μάικλ Οουεν (Αγγλία- Λίβερπουλ)

2002 Ρονάλντο (Βραζιλία- Ρεάλ Μαδρίτης)

2003 Πάβελ Νέντβεντ (Τσεχία- Γιουβέντους)

2004 Αντρέι Σεβτσένκο (Ουκρανία- Μίλαν)

2005 Ροναλντίνιο (Βραζιλία- Μπαρσελόνα)

2006 Φάμπιο Καναβάρο (Ιταλία- Ρεάλ Μαδρίτης)

2007 Κακά (Βραζιλία- Μίλαν)

2008 Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία- Μάν. Γιουνάιτεντ )

2009 Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή- Μπαρσελόνα)

2010 Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή-Μπαρσελόνα)