Του Μάνου Σταραμόπουλου
Δημοσιογράφου – Αναλυτή διεθνούς ποδοσφαίρου και υποθέσεων
Μέλος επιτροπής ποδοσφαίρου AIPS και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στατιστικής IFFHSΑνταποκριτής: France Football, A Bola, Discoveryfootball. com , Mundo Deportivo
Ακόμη και στον καιρό της πανδημίας, η  Γιουβέντους  έχει δείξει μεγάλη διαχειριστική ικανότητα. Και μάλιστα ο πρόεδρός της, Αντρέα Ανιέλι (γεννημένος στις  Δεκεμβρίου του 1975) ήταν ο πρώτος που ήρθε σε  συμφωνία με τους ποδοσφαιριστές  για τη μείωση των μισθών. Όλα πλέον στο ποδόσφαιρο, την τελευταία 15ετία και βάλε, είναι θέμα διοίκησης! Έχεις ισχυρή διοίκηση; Θα βρεις και τους σημαντικούς ποδοσφαιριστές. Θα επιδιώξουν μάλιστα να έρθουν σε μία δυνατή ομάδα, η οποία κρατά τις υποσχέσεις της και τα συμβόλαια που υπογράφει μαζί τους. Έτσι και ο Αντρέα Ανιέλι ο οποίος πριν 10 χρόνια (19 Μαίου 2010) ανέλαβε την προεδρία της «γηραιάς κυρίας» του Ιταλικού ποδοσφαίρου (γυιός του Ουμπέρτο 1955-1962, κι ανηψιός του Τζιάνι 1947-1954 ) έγινε ο 25ος κορυφαίος διοικητικός ηγέτης των «μπιανκονέρι».
Το πεπρωμένο λένε φυγείν αδύνατο. Και ένας Ανιέλι μετά από 48 χρόνια επέστρεψε ξανά στο «τιμόνι» της  λαοφιλέστερης  ομάδας της γείτονας χώρας. Μια συναρπαστική ιστορία που θα μπορούσε να είναι και μυθιστόρημα. Ο Αντρέα  απόφοιτος της Οξφόρδης, έχει εμπειρία από το χώρο του αθλητικού μάνατζμεντ, καθώς έχει εργαστεί στο παρελθόν στη «Γηραιά Κυρία», αλλά και στη Φεράρι. Σε  ηλικία μόλις 34 ετών,  παίρνει στα ηνία του το μεγαλύτερο κατά πολλούς «καράβι» της Ιταλίας,  με στόχο να το οδηγήσει ξανά στην κορυφή και να διατηρήσει την μεγάλη παράδοση της οικογένειάς του.  Ο αντίκτυπος στην αρχή δεν ήταν και ιδιαίτερα φιλικός στη νέα τάξη πραγμάτων καθώς στα πρωτοσέλιδα αναμείχθηκαν κι άλλες καλές ειδήσεις :Ο Πραντέλι στην Εθνική Ιταλίας, ο Αλέγκρι αναλαμβάνει την Μίλαν. Ο Μουρίνιο αποχαιρετά την  Ιντερ .Οπότε το θέμα περιορίσθηκε κάπως.
Τώρα 10 χρόνια μετά, μπορεί να ειπωθεί: κανείς  πρόεδρος δεν ήταν ποτέ,  τόσο επιτυχής στην Ιταλία.  8 τίτλοι πρωταθλήματος (-1 από το ρεκόρ της Γιουβέντους την εποχή του Μπονιπέρτι ), 16 συνολικά τρόπαια, 66,8% των νικών . Πιστοποιεί την  κυριαρχία της Γιουβέντους από το μεγάλο της αντίπαλο στο πρόσφατο παρελθόν την Μίλαν του Μπερλουσκόνι.  Η ευρωπαϊκή διάσταση λείπει όμως. Κι αυτό  φαίνεται επίσης να είναι ο στόχος  για τα επόμενα 10 χρόνια. Να κυριαρχήσει στην Ευρώπη. Εκεί που δύο φορές πρώτα,  με αντίπαλο την Μπαρσελόνα το 2015 έχασε με 3-1 και δύο χρόνια αργότερα το 2017 με 4-1 από την Ρεάλ Μαδρίτης. Όμως είναι γεγονός ότι η 10ετία του Αντρέα Ανιέλι είναι πολύπλοκη για να συνοψίσουμε . Χωρίζεται  μεταξύ του πεδίου, της οικονομίας, της πολιτικής και  της διαχειριστικής διαχείρισης. Η μία πλευρά επηρεάζει την άλλη.
Η Γιουβέντους στην πρώτη σεζόν του Αντρέα Ανιέλι είχε καθαρά κέρδη  156 εκατομμύρια ευρώ , ενώ ο τότε προπονητής της Ντελ Νέρι είχε ποδοσφαιριστές όπως ο Μότα, ο Κράσιτς, ο Ακουιλάνι και ο Μάτρι. Οι μετοχές του συλλόγου στο χρηματιστήριο ανέρχονταν σε 162 εκατομμύρια. Οι  αριθμοί έκτοτε έχουν αλλάξει! Σήμερα διαθέτει  494 εκατομμύρια σε κύκλο εργασιών και 1.250 εκατομμύρια σε κεφαλαιοποίηση αγοράς.
 Όχι μόνο αυτό, στο γήπεδο υπάρχει πλέον ο άνθρωπος με το Νο 7 που ακούει στο όνομα Κριστιάνο Ρονάλντο. Ενας από τους πλέον εξέχοντες  ποδοσφαιριστές του πλανήτη και  μαζί του υπάρχουν παγκόσμιοι πρωταθλητές, πάμπολλα ταλέντα και  τρεις αρχηγοί της εθνικής Ιταλίας . Έπειτα έχει μία σταθερή  παρουσία στο Champions League και είναι σχεδόν παρούσα στις πρώτες 16 ομάδες. Φυσικά η  πιο σημαντική περίοδος, όπως συμβαίνει συχνά, ήταν η πρώτη. Ο Ανιέλι  κατάφερε να αντιστρέψει την τάση εστιάζοντας αμέσως στον Μπέπε Μαρότα,  τον αρχιτέκτονα της σύγχρονης τέχνης ο οποίος μαζί με τους Άλντο Μάτσια και Φάμπιο Παράτιτσι δημιούργησαν σιγά-σιγά την σημερινή πανίσχυρη ομάδα. Την ομάδα που είχε υποβιβασθεί το 2007 την είχε αναλάβει ο γάλλος, Ντιντιέ Ντεσάν που την επανέφερε, ενώ το 2010το «τιμόνι της» πήρε ο Κλάουντιο Ρανιέρι που την οδήγησε στην 7η θέση. Και το καλοκαίρι του 2011 ο ίδιος ο Αντρέα Ανιέλι επέλεξε προπονητή τον Αντόνιο Κόντε ένα τοτέμ όπως αποδείχθηκε στην πορεία. Η νίκη επί της Μίλαν, με 2-0 τον Οκτώβριο του 2011, ήταν η δήλωση πρόθεσης ότι «ναι μπορούμε να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα του  2012. Το  πρώτο τούβλο της δυναστείας. Τα υπόλοιπα ήρθαν σιγά σιγά, καθώς οι ενέργειες ήταν  θαρραλέες επιλογές, αλλά  σχεδόν πάντα εντοπισμένες, τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και στο γραφείο.
Μερικά παραδείγματα το  2011: η άφιξη του Πίρλο , ο οποίος κατά πολλούς ανάμεσά τους και η Μίλαν, τον θεωρούσε πως ήταν  στο τέλος της καριέρας του, ενώ έγιναν και τα εγκαίνια του νέου σταδίου με  εντολή του πρώην CEO, Μάρκο Τζιράουντο. Το  2017: ο δεύτερος τελικός του Champions League και το νέο λογότυπο. Το 2018:η άφιξη του Κριστιάνο Ρονάλντο και η La Continassa, το νέο αθλητικό κέντρο που εισάγεται σε μια περιοχή  με  ξενοδοχείο, διεθνές σχολείο και εμπορικό κέντρο. Λίγο μετά η  άμεση διαχείριση της αδειοδότησης εμπορευμάτων από το 2015, το άνοιγμα του πρώτου γραφείου στο εξωτερικό, στο Χονγκ Κονγκ,πιο συγκεκριμένα  από το 2019.
Το στάδιο και η παρουσία του Αντρέα Ανιέλι   έδωσε στην προεδρία του μια διεθνή έμφαση  και ένα μακροπρόθεσμο όραμα. Σε μία  συνεχή προσπάθεια διαφοροποίησης των εσόδων και αναζήτησης νέων , με τα αθλητικά προσαρτήματα της δεύτερης ομάδας. Τα έσοδα  από τα  12 ανήλθαν στα 74 εκατομμύρια.
                                          Οι θαυμάσιες εμπορικές συμφωνίες
Στα 10 αυτά χρόνια υπήρξαν  αρκετοί πρωταθλητές που φόρεσαν  την  «μαυρόασπρη φανέλλα » υπό την ηγεσία του Αντρέα Ανιέλι.Το 2013, εντάσσει στην ομάδα τον αργεντινό επιθετικό, Κάρλος Τέβες. Η αγορά του Καρλίτος  πιστοποιεί το ποιοτικό άλμα της ομάδας και του συλλόγου: ένας σπουδαίος  πρωταθλητής παίζει στην επίθεση και σε λίγα χρόνια ο Μαντζούκιτς, ο Ιγκουαίν  και ο Ρονάλντο θα τον ακολουθήσουν. Στο 10 αυτά χρόνια, πέραν του Μπουφόν που ήταν και πριν στην «γηραιά κυρία» η Γιουβέντους πήρε κι άλλους σπουδαίους ποδοσφαιριστές: Κελίνι, Μπαρτσάλι, Μπονούτσι, Μαρκίσιο, Πίρλο, Βιδάλ, Πογκμπά, και Ντιμπάλα που την έφεραν στην κορυφή.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ανέβασε και το εμπορικό της κομμάτι. Από 43 εκ.ευρώ πήγε στα 170 εκ.ευρώ. Η βιομηχανική πολιτική του συλλόγου επικεντρώθηκε σε επενδύσεις σε ακίνητα (σχεδόν 400 εκατομμύρια μεταξύ άμεσων και έμμεσων, από το στάδιο που ανήκει σε μουσείο, κατάστημα, ιατρικό κέντρο J) και τον εμπορικό τομέα, με την ανάπτυξη της εμπιστοσύνης της μάρκας στο κοινό. Η Γιουβέντους σήμερα είναι ουσιαστικά μια εταιρεία μέσων ενημέρωσης, παράγει περιεχόμενο από μόνη της και είναι ο τέταρτος σύλλογος στον κόσμο – μετά τις Ρεάλ, Μπαρσελόνα και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – με παρουσία στα κοινωνικά μέσα. Χαρά και θλίψεις.  Έτσι, κοιτάζοντας πίσω, αυτά τα 10  χρόνια φαίνονται ατελείωτα. Περιέχουν αποφάσεις που δεν μπορούν να κοινοποιηθούν, όπως ο ισχυρισμός για τα σήματα που ακυρώθηκαν από το  Calciopoli, αλλά και θαρραλέες επιλογές όπως ο Ρονάλντο, που κοστίζουν όσο  κανένας άλλος  στην ιστορία της Γιουβέντους. Αλλά και μοναδικός για την ικανότητα να αγκαλιάζει τον  κόσμο. Έντονες μέρες, όπως αυτές της έρευνας για τους δεσμούς μεταξύ του οργανωμένου εγκλήματος και της πτώσης ,αλλά και θριαμβευτικές ευρωπαϊκές βραδιές με νίκες επί της Ρεάλ Μαδρίτης, της Μπαρσελόνα, , της Ατλέτικο Μαδρίτης και της Μπορούσια Ντόρτμουντ. Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν πιθανώς η απομάκρυνση του Αντόνιο Κόντε το καλοκαίρι του 2014.
Η μεγαλύτερη χαρά, ίσως το πρώτο πρωτάθλημα (Scudetto) του Αλέγκρι , για πρώτη φορά με έναν προπονητή ανεπιθύμητο στους φιλάθλους . Βεβαίως οι  μεγαλύτερες απογοητεύσεις ήταν οι ευρωπαϊκοί αποκλεισμοί:Γαλατασαράι με Κόντε, Αγιαξ με Αλέγκρι  αλλά και με Μπάγερν, Ρεάλ  την τελευταία στιγμή, ο τελικός του Κάρντιφ  ένα σημαντικό ρόλο. Εδώ, εάν υπάρχει μια λέξη-κλειδί για επιλογή για το μέλλον, μπορεί να είναι μόνο: Ευρώπη. Τους τελευταίους μήνες ο Ανιέλι  ήταν πολύ απασχολημένος στο ρόλο του ως πρόεδρος της ECA (Ευρωπαική ομοσπονδία συλλόγων) , προκειμένου  σχεδιάζει τη μεταρρύθμιση των διοργανώσεων  και για την Γιουβέντους να ονειρεύεται το μεγάλο τρόπαιο με τα … αυτιά.