Μιγκέλ Ποϊάρες Μαδούρο: Το ποδόσφαιρο επηρεάστηκε βαθιά από την πανδημία
Αποκλειστική συνέντευξη στον Μάνο Σταραμόπουλο
Ο Μιγκέλ Ποϊάρες Μαδούρο είναι μία προσωπικότητα της Πορτογαλίας αλλά γενικότερα της Ευρώπης. Ο Πορτογάλος είναι ακαδημαϊκός και πολιτικός. Διετέλεσε Υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης της Πορτογαλίας από τον Απρίλιο του 2013 έως τον Οκτώβριο του 2015. Παλαιότερα, ήταν Διευθυντής του Προγράμματος Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και καθηγητής Νομικής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Ο κ. Μαδούρο ήταν επίσης προσκεκλημένος καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Yale στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ενός εκ των κορυφαίων του κόσμου. Υπήρξε γενικός εισαγγελέας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Λουξεμβούργου (7/10/2003- 6/10/2009. Ήταν Ερευνητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, Διδάκτωρ Νομικής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο και κέρδισε το βραβείο Purpose Europe για την καλύτερη διδακτορική διατριβή εκείνη τη χρονιά. Μεταξύ 2012 και 2013, ο κ. Μαδούρο υπηρέτησε ως μέλος της ομάδας υψηλού επιπέδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και τον πλουραλισμό, ενώ από τις 13 Απριλίου 2013 έως τις 30 Οκτωβρίου 2015, ήταν Υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης στην κεντροδεξιά πορτογαλική κυβέρνηση του Πέδρο Πάσος Κοέλιο. Το 2016, εξελέγη πρόεδρος της Επιτροπής Διακυβέρνησης της FIFA και της ανεξάρτητης Επιτροπής Αναθεώρησης.
Συνεπώς πρόκειται για μία σπουδαία φυσιογνωμία στον χώρο της Πολιτικής, της Επιστήμης και του ποδοσφαίρου σε επίπεδο διακυβέρνησης.
Ο κ. Μαδούρο μίλησε αποκλειστικά στο Μάνο Σταραμόπουλο για το Ευρωπαικό ποδόσφαιρο, σε οργανωτικά και θέματα διακυβέρνησης. Το πόσο ή όχι θα βοηθήσει η περαιτέρω αύξηση των ομάδων σε Champions League. Τι μπορεί να κάνει αν κάποια στιγμή ισχύει και στην Ευρώπη το salary cap, οι διαφορές UEFA- FIFA και πολλά άλλα ενδιαφέροντα (θέλουμε να πιστεύουμε) θέματα…
Αναλυτής διεθνούς ποδοσφαίρου
Μέλος επιτροπής ποδοσφαίρου AIPS και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στατιστικής IFFHS
Ανταποκριτής: France Football, A Bola, Discoveryfootball. com , Mundo Deportivo
1. Ποιος θεωρείτε ότι πρέπει να διοικεί το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, η ΟΥΕΦΑ η η Ευρωπαική Ένωση;
“Εξαρτάται. Φυσικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να αποφασίσει τους κανόνες του παιχνιδιού. Επιπλέον, είναι κατανοητό να αφήσουμε ένα ορισμένο περιθώριο αυτορρύθμισης σε ποδοσφαιρικούς φορείς όπως η UEFA. Αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι οι ρυθμιστικές εξουσίες της UEFA και άλλων ποδοσφαιρικών φορέων εκτείνονται πολύ πέρα από την αυστηρά αθλητική διάσταση. Αποφασίζουν de facto για το ποιος έχει πρόσβαση στις αγορές ποδοσφαίρου και τους περισσότερους από τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους λειτουργούν αυτές οι αγορές. Επιπλέον, σε πολλές από αυτές τις αγορές, όπως αθλητικές εκδηλώσεις, ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, δικαιώματα παικτών, είναι συχνά σε θέση σύγκρουσης συμφερόντων. Επιπλέον, σε άλλους τομείς του νόμου όπου οι δημόσιες αρχές μεταβιβάζουν ρυθμιστική εξουσία σε μη κρατικούς φορείς, η ανάθεση αυτή εξαρτάται συχνά από την τήρηση ορισμένων αρχών, συμπεριλαμβανομένων των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης. Αυτό πρέπει επίσης να ισχύει για το ποδόσφαιρο. Η ΕΕ ασκεί ήδη κάποια δύναμη σε ορισμένες πτυχές του ποδοσφαίρου στην οικονομική της διάσταση. Κατά τη γνώμη μου, δεν αρκεί. Πρέπει να ρυθμίσει πιο έντονα το ποδόσφαιρο και τις οργανώσεις του.”
2. Αν προτιμάτε το δεύτερο , εξηγήστε μας γιατί ;
“Δύο θεμελιώδεις λόγοι. Πρώτον, όπως ανέφερα, η UEFA είναι συχνά ρυθμιστής και βασικός ενδιαφερόμενος παίκτης. Αυτό ισχύει για παράδειγμα στο Champions League. Αυτό το θέτει σε μια θεμελιώδη σύγκρουση συμφερόντων που πρέπει να αντιμετωπίσει η ΕΕ. Δεύτερον, έχει καταστεί σαφές ότι οι ποδοσφαιρικοί οργανισμοί έχουν βαθιά ελαττώματα διακυβέρνησης. Αυτά τα προβλήματα διακυβέρνησης εξηγούν πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το ποδόσφαιρο: από το να είναι ένας από τους τομείς της ζωής που προσδιορίζονται (συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ) ως οι περισσότεροι σε κίνδυνο διαφθοράς, νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, φοροδιαφυγής, καθορισμού αγώνων στο αυξημένο ανταγωνιστικό χάσμα μεταξύ συλλόγων. Είναι επίσης σαφές ότι οι ποδοσφαιρικοί οργανισμοί λειτουργούν ως «καρτέλ» και, όπως κάθε άλλο καρτέλ, δεν θα μεταρρυθμιστούν από μέσα. Επομένως, η μεταρρύθμιση της διακυβέρνησης πρέπει να επιβάλλεται από το εξωτερικό. Οι εθνικές κυβερνήσεις δεν είναι σε θέση να το πραγματοποιήσουν , επειδή δεν έχουν διαπραγματευτική ισχύ με ποδοσφαιρικούς οργανισμούς, καθώς οι τελευταίες μπορούν εύκολα να εκβιάσουν μια εθνική κυβέρνηση αποκλείοντας τις ομάδες της, από αγώνες ποδοσφαίρου. Αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει με την ΕΕ. Η UEFA ή η FIFA δεν μπορούν να έχουν αξιόπιστη απειλή να αποκλείσουν όλες τις ομάδες από τα 27 κράτη της ΕΕ…. Γι ‘αυτόν τον λόγο ο μικρός κανονισμός στον οποίο υπόκεινται έχει επιβληθεί κυρίως από την ΕΕ. Η Ευρωπαική Ενωση πρέπει πραγματικά να καταλάβει ότι πρόκειται για έναν τομέα στον οποίο μπορεί να αποδείξει την προστιθέμενη αξία του. θέτοντας υπό κανονιστικές μορφές εξουσίας, που τα κράτη δεν μπορούν πλέον να ρυθμίζουν επαρκώς, όπως οι διεθνικοί αθλητικοί οργανισμοί.”
3. Ακούμε και διαβάζουμε τελευταία ότι κάποια στιγμή μπορεί να έχουμε και στην Ευρώπη ένα κλειστό πρωτάθλημα, όπως στις ΗΠΑ το NBA για παράδειγμα, αλλά στο ποδόσφαιρο φυσικά…
«Το ευρωπαϊκό μοντέλο ποδοσφαιρικών αγώνων είναι πολύ διαφορετικό από το αμερικανικό και υπάρχουν πολύ ισχυροί πολιτιστικοί λόγοι για αυτό που αξίζει να προστατευθούν. Έχουμε μια πολύ ισχυρή ταύτιση με πολλές διαφορετικές εθνικές ομάδες και εκτιμούμε πολύ τα εθνικά πρωταθλήματα. Ένα κλειστό πρωτάθλημα, πιθανότατα θα καταστρέψει αυτό το οικοσύστημα πολλαπλών ομάδων και εθνικών πρωταθλημάτων. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι το τρέχον καθεστώς του Champions league , επιδεινώνοντας βαθιά τα κενά μεταξύ των ομάδων, μπορεί να το κάνει ήδη. Θα σκεφτόμουν να αλλάξω το Champions League σε ένα μοντέλο με ένα πρώτο ομαδικό στάδιο με πολλές ακόμη ομάδες οργανωμένες από υπο-ευρωπαϊκά περιφερειακά πρωταθλήματα και, στη συνέχεια, προκριματικά στάδια. Το σημαντικό είναι ότι πρέπει να επιτρέψει περισσότερη και δίκαιη κατανομή των πόρων για την προστασία του ανταγωνισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στα ίδια τα εθνικά πρωταθλήματα. Και πρέπει πάντα να σέβεται το μοντέλο προώθησης και υποβιβασμού, που αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας στο ποδόσφαιρο.”
4. Μπορούμε ή πρέπει να γίνουμε Ηνωμένες Πολιτείες , πάντα στο χώρο του ποδοσφαίρου …
“Όχι, και δεν έχει νόημα γιατί τα αθλήματα αντανακλούν έντονα και εξαρτώνται από πολιτιστικές διαφορές. Ζούμε και απολαμβάνουμε αθλήματα διαφορετικά από τους Αμερικανούς. Κάποια πράγματα μπορεί να συγκλίνουν, αλλά θα παραμείνουν πολλές διαφορές.”
5. Ποια η δική σας ενασχόληση με ποδόσφαιρο αλλά και τα άλλα θέματα της Ευρώπης, καθώς έχετε διατελέσει και Υπουργός στην χώρα σας
“Ως υπουργός δεν είχα καμία συμμετοχή στο ποδόσφαιρο. Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν με προσκάλεσαν, με ρώτησαν αν θα μπορούσα επίσης να δεχτώ το αθλητικό χαρτοφυλάκιο, αλλά πρόσφατα, ως δικηγόρος, συντονίζω έναν διαγωνισμό που διαμαρτύρεται για τα δικαιώματα μετάδοσης ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία και σκέφτηκα ότι κάποιοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι με έβαλαν σε σύγκρουση με ενδιαφέρουσα θέση, οπότε αρνήθηκα. Επί του παρόντος, μετά τον σύντομο διορισμό μου ως πρόεδρος της διακυβέρνησης και της δέσμευσης αναθεώρησης της FIFA, η συμμετοχή μου στο ποδόσφαιρο είναι μόνο ως ακαδημαϊκός σχολιαστής.”
6. Πέστε μας ποιος ήταν ο λόγος και αποχωρήσατε από την FIFA…
«Ήταν μια συναρπαστική, βαθιά ενδιαφέρουσα, αλλά μια σύντομη και, τελικά, απογοητευτική εμπειρία. Είμαι περήφανος για μια σειρά πρωτοβουλιών που ανέλαβα εγώ και οι συνάδελφοί μου και οι θαρραλέες αποφάσεις που λάβαμε σε θέματα που αφορούν την πολιτική παρέμβαση στο ποδόσφαιρο, την πρόληψη σύγκρουσης συμφερόντων, την εξασφάλιση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών ή την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου. Αλλά είμαι θλιμμένος λόγω των αντιστάσεων που αντιμετωπίσαμε και του γεγονότος ότι, όχι μόνο αναγκάστηκα να φύγω, αλλά πολύ λίγα υπολείμματα αυτού που ξεκινήσαμε. Όσον αφορά τις διαφορές με την κυβέρνηση, με έκανε να επανεξετάσω τα προβλήματα με την πολιτική στην κυβέρνηση… Η αθλητική πολιτική μπορεί να είναι το χειρότερο είδος πολιτικής.”
7. Θα ξαναγυρίζατε και με ποιες προϋποθέσεις;
“ Δεν νομίζω ότι θα με θέλουν πίσω… Πολλά θα πρέπει να αλλάξουν σε επίπεδο ηγεσίας για να με θέλουν πίσω. Και θα δεχτώ να επιστρέψω μόνο αν πράγματι άλλαζαν πολλά. Ειδικότερα, θα χρειαζόμουν θεσμικές εγγυήσεις για την ανεξαρτησία των ανεξάρτητων επιτροπών. Αυτό δεν συμβαίνει προς το παρόν. Έχω κάνει πολλές προτάσεις για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας των δικαστικών, πειθαρχικών και δεοντολογικών επιτροπών στο ποδόσφαιρο. Αλλά τίποτα δεν άλλαξε.”
8. Το ποδόσφαιρο πόσο θα επηρεασθεί απο την πανδημία και ποιά προβλέπεται να είναι η επόμενη ημέρα;
“Επηρεάστηκε βαθιά, επειδή πολλές από τις πηγές εισοδήματός του, έχουν επηρεαστεί από την πανδημία. Επιπλέον, επηρεάστηκε επίσης η σχέση μεταξύ ομάδας και φιλάθλων . Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς για να μάθουμε πόσο αυτές οι προκλήσεις και οι μεταβολές στο ποδόσφαιρο κατά τη διάρκεια της πανδημίας θα επηρεάσουν στο ποδόσφαιρο μετά την πανδημία.”
9. Βλέπετε στο εγγύς μέλλον, να έχουμε σάλαρι καπ και στην Ευρώπη όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες;
«Πιστεύω ότι πρέπει να συζητήσουμε καλύτερους τρόπους από αυτούς που ισχύουν σήμερα για να εγγυηθούμε τόσο την οικονομική βιωσιμότητα των ομάδων όσο και να μειώσουμε το αυξανόμενο ανταγωνιστικό χάσμα. Μορφές αναδιανομής μπορεί να είναι μία από αυτές, αλλά ένα ανώτατο όριο μισθών είναι μια άλλη πιθανότητα. Θα πρέπει να σχεδιαστεί έτσι, ώστε να διασφαλίζει τη συμμόρφωση με τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στην ΕΕ. Ταυτόχρονα, πρέπει να διερευνήσουμε άλλα πιθανά σενάρια, προτού λάβουμε μια απόφαση για το τι πρέπει να κάνουμε. Πρέπει να επανεξετάσουμε ολόκληρο το σύστημα και το επιχειρηματικό μοντέλο υπό το φως αυτών των δύο στόχων: βιωσιμότητα και μείωση του ανταγωνιστικού χάσματος.”
10. Πρόσφατα ο πρόεδρος της UEFA κ. Τσεφερίν ανέφερε ξανά,αυτό που είχε πει και το 2016, οτι μπορεί κάποια στιγμή ο τελικός του Τσάμπιονς λιγκ να διεξαχθεί και στη Νέα Υόρκη…
«Υπάρχει ένας σαφής ανταγωνισμός μεταξύ της UEFA και της FIFA και μεταξύ αυτών των δύο και των μεγαλύτερων ομοσπονδιών για την παγκόσμια επιχείρηση του ποδοσφαίρου. Αυτό που μπορώ να σας πω, είναι ότι η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ της UEFA και της FIFA και των επιχειρήσεων πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, που έχουν συζητηθεί σε αυτό το πλαίσιο ενισχύουν απλώς την ανάγκη για κατάλληλη ρυθμιστική εποπτεία επί αυτών των οντοτήτων και νομίζω ότι μόνο η ΕΕ μπορεί να επιφέρει οτιδήποτε .”
11. Φέτος το Champions league πως το βλέπετε να εξελίσσεται τη στιγμή που ακόμη δεν έχει ξεπερασθεί και το σοβαρό θέμα της πανδημίας;
“Μια ενδιαφέρουσα πτυχή που βλέπουμε τόσο στο Champions League, όσο και σε κάποια εθνικά πρωταθλήματα είναι ότι η πανδημία, ίσως λόγω της απουσίας οπαδών στα γήπεδα, φαίνεται να έχει φέρει μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Θα είναι ενδιαφέρον να μελετήσουμε γιατί. Έχει σχέση, για παράδειγμα, με τους διαιτητές να είναι λιγότερο ευαίσθητοι σε πίεση από μεγάλες ομάδες όταν παίζουν στο «σπίτι τους;». Θα ήθελα να δω δεδομένα σχετικά με το πόσα πέναλτι ή φάουλ δίνονται σε μεγάλες ομάδες σε σύγκριση με το παρελθόν. Εάν αυτή η υπόθεση είναι αληθής, τότε θα μας πει ότι το σύστημα ήταν κάπως προκατειλημμένο και πρέπει να λάβουμε μέτρα για να απομονώσουμε περαιτέρω τους διαιτητές από την πίεση. Αυτό είναι το είδος του ζητήματος που πιστεύω ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την περίοδο για να μελετήσουμε και, στην πράξη, να χρησιμοποιήσουμε την πανδημία για να μάθουμε περισσότερα για το ποδόσφαιρο εκτός της πανδημίας …”
11. Θεωρείτε πως θα διεξαχθεί το Ευρωπαικό πρωτάθλημα σε 12 πόλεις, όπως έχει ήδη καθορισθεί ή μπορεί τελικά τον Απρίλιο στο Κογκρέσο του Μοντρέ, η UEFA να το αναθέσει σε μία μόνη χώρα;
“Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να το πει αυτό με βεβαιότητα και κανείς δεν πρέπει να το αποφασίσει λογικά νωρίτερα. Πρέπει να περιμένουμε να δούμε πώς εξελίσσεται η πανδημία. Εάν η διαδικασία εμβολιασμού επιταχυνθεί τους επόμενους μήνες και τα ποσοστά μόλυνσης και θνησιμότητας μειωθούν σημαντικά, μπορεί να είναι εφικτό να προχωρήσουμε όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί. Εάν όχι, πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο Β.”
12. Αν τελικά το δώσει σε μία χώρα, ποια πιστεύετε ότι μπορεί να είναι αυτή; Η Αγγλία που έχει εκφράσει την επιθυμία της ή η Ρωσία, η κάποια Τρίτη;
« Χωρίς εσωτερική γνώση δεν μπορώ να το ξέρω αυτό … Η εικασία μου είναι τόσο καλή, όσο η δική σου …”
13. Από το καλοκαίρι και μετά η ΟΥΕΦΑ θα παρουσιάσει το τρίτο της κύπελλο το Περιφερειακό πρωτάθλημα, μήπως θα ήταν καλύτερα να επαναφέρει το κυπελλούχων, ώστε να αναβαθμισθεί ο θεσμός και στις 55 χώρες- μέλη της;
“Όπως ανέφερα ήδη, θα προτιμούσα ένα ευρύτερο και ανανεωμένο Champions League, με ένα πολύ πιο ανοιχτό πρώτο στάδιο. Ο λόγος συνδέεται με το γεγονός ότι, διαφορετικά, οι οικονομικές διαφορές συμμετοχής σε αυτό το πρωτάθλημα, ή το Europa League, θα συνεχίσουν να επιδεινώνουν το ανταγωνιστικό χάσμα. Αλλά αν προχωρήσουν με αυτό το πρωτάθλημα, θα πρέπει να προβλέψουν μια πολύ ισχυρότερη αναδιανομή από τον ανταγωνισμό του Champions League στους συλλόγους από τα άλλα πρωταθλήματα. Και αυτό πρέπει να είναι κάτι άλλο, όπου η ΕΕ μπορεί και πρέπει να παρέμβει. Η UEFA επωφελείται από την εξαίρεση των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ προκειμένου να πουλήσει, με κεντρικό τρόπο, τα δικαιώματα μετάδοσης του Champions League και ένας από τους λόγους που επικαλείται, ήταν η καλύτερη αναδιανομή των χρημάτων, προκειμένου να προωθηθεί περισσότερος ανταγωνισμός. Στην πραγματικότητα, έχει λειτουργήσει το αντίστροφο. Η UEFA πρέπει να λογοδοτήσει γι ‘αυτό από την ΕΕ.”
14. Το Νοέμβριο του 2022 θα έχουμε για πρώτη φορά , τελική φάση Παγκοσμίου κυπέλλου στο Κατάρ, την πρώτη Αραβική χώρα. Πόσο θα βοηθήσει αυτό το παγκόσμιο ποδόσφαιρο;
“Το ποδόσφαιρο φέρνει κοντά διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς και αυτό είναι πολύ ισχυρό και θετικό. Το ποδόσφαιρο πρέπει να κάνει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ του σεβασμού αυτών των διαφορετικών πολιτισμών, προκειμένου να χτίσει γέφυρες μεταξύ τους, και να γίνει περίπλοκος, αν όχι καν, να κυριαρχείται από τις κακίες ορισμένων από αυτούς τους πολιτισμούς και εκείνους που έχουν εξουσία σε αυτούς. Αυτό θα μπορούσε να ήταν ένα καλό παράδειγμα για το πώς το ποδόσφαιρο θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο, αλλά, δυστυχώς, όλα όσα γνωρίζουμε για αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο τείνουν να μας θυμίζουν, αντίθετα, τη σκοτεινή πλευρά του ποδοσφαίρου. Πώς αποδόθηκε, οι περιπτώσεις διαφθοράς που συνδέονται με αυτήν, οι ισχυρισμοί για εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά την προετοιμασία του. Ωστόσο, το πάθος μας για το ποδόσφαιρο, είναι τόσο μεγάλο που όταν οι ομάδες θα είναι στο γήπεδο, θα τα ξεχάσουμε όλα αυτά. Αν είναι καλό, δεν είμαι τόσο σίγουρος …”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου