Ο θρύλος του Μαζούρκεβιτς

Στα χρόνια που παρακολουθώ από πολύ κοντά το αγαπημένο μου άθλημα το ποδόσφαιρο, υπήρξαν φορές που κυριολεκτικά κάποιος ποδοσφαιριστής με ξετρέλαινε.

Ενας από αυτούς ήταν ο Ουρουγουανός τερματοφύλακας Λαντίσλαο Μαζούρκεβιτς, ο αποκαλούμενος και «Ελ Πολάκο», καθώς ο πατέρας του ήταν Πολωνός που πήγε στην Ουρουγουάη αμέσως μετά την γερμανική εισβολή στη χώρα του, το 1939.

Ο Μαζούρκεβιτς που γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου του 1945, έφυγε από την ζωή χθες 2 Ιανουαρίου του 2013, καθώς δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα σοβαρά προβλήματα που είχε με το αναπνευστικό του σύστημα.

Τερματοφύλακας με όλη την σημασία της λέξης: Δεν υπήρχε περίπτωση να... φοβηθεί αντίπαλο επιθετικό, ούτε ακόμη κι αυτόν τον θρυλικό ΠΕΛΕ. Θυμάμαι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού το 1970, εποχές που μεσουρανούσε ο Μαζούρκεβιτς, κάποια στιγμή συναντήθηκαν η Ουρουγουάη με την Βραζιλία.

Ο Πελέ έφυγε μόνος με το εκπληκτικό του στυλ και κάποια στιγμή έφθασε στην αντίπαλη περιοχή, όπου ο Μαζούρκεβιτς βγήκε να του κλείσει το πεδίο, καθώς ήταν πασίγνωστο πως αν ο Βραζιλιάνος έμπαινε στη μικρή περιοχή, μόνο με... θαύμα θα αστοχούσε. Ετσι κι έγινε ο Μαζούρκεβιτς βγήκε εγκαίρως, ο Πελέ που πιθανότατα αντελήφθη τι θέλει να του κάνει ο Ουρουγουανός, έκανε μία προσποίηση που έχει μείνει στην Ιστορία. Άφησε ωραία την μπάλα να περάσει δίπλα του χωρίς να την αγγίξει, με συνέπεια να μείνει άγαλμα ο Μαζούρκεβιτς , να πιάσει αέρα και να περάσει ο Πελέ. Έλα όμως που το πλασέ που πραγματοποίησε έστειλε την μπάλα ακριβώς δίπλα από το κάθετο δοκάρι άουτ. Είναι μία από τις σπάνιες φάσεις που έχουν μείνει χαραγμένες στο διεθνές ποδόσφαιρο.

Ο Μαζούρκεβιτς υπόδειγμα σοβαρότητας και ψυχραιμίας, δύσκολα δεχόταν γκολ. Πραγματοποιούσε μερικές εντυπωσιακές αποκρούσεις και δεν ήταν λίγες οι φορές που έπαιζε... μόνος του με την αντίπαλη επίθεση.

Ξεκίνησε την καριέρα του στην Ράσινγκ του Μοντεβιδέο το 1961. Μετά τον πήρε η Πενιαρόλ, η «μεγάλη του αγάπη» όπου κυριολεκτικά εκεί μεγαλούργησε κι έγραψε το όνομά του με «χρυσά γράμματα» στο πάνθεον των Μεγάλων Τερματοφυλάκων του παγκόσμιου ποδοσφαίρου! Εμεινε στην Πενιαρόλ από το 1964 έως το 1971. Ακολούθως μετακινείται στην Ατλέτικο Μινέιρο (44 συμμετοχές) και το 1975 πάει στην Γρανάδα (2 μόνο παιχνίδια). Έπειτα συνέχισε στην Κομπρελόα όπου έμεινε έως το 1978 και ένα χρόνο μετά φορά την φανέλα της Αμέρικα του Κάλι (36 ματς), ενώ το 1980 επέστρεψε στην Πενιαρόλ όπου και έκλεισε την τεράστια καριέρα του.

Στην Εθνική Ουρουγουάης αγωνίσθηκε από το 1965 έως και το 1974, παίρνοντας μέρος σε τρία Μουντιάλ 1966, 1970 και 1974, όπου ξεχώρισε βεβαίως η εκπληκτική του εμφάνιση στο δεύτερο, αυτό στα γήπεδα του Μεξικού... Συνολικά φόρεσε 68 φορές την φανέλα της Σελέτσε, με την οποία κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα το 1967, ενώ προηγουμένως είχε πάρει με την Πενιαρόλ το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1966 και την ίδια περίοδο το Διηπειρωτικό. Οταν «κρέμασε τα γάντια του» δούλεψε ως τεχνικός για μία χρονιά 1988-89 στην Πενιαρόλ, αλλά η θέση στον πάγκο δεν είναι ίδια μ αυτή των γκολπόστ...Διέπρεψε όμως ως προπονητής τερματοφυλάκων.