Tην προσεχή Τετάρτη (, 22 Οκτωβρίου) ο νταμπλούχος Ελλάδος, Ολυμπιακός ανοίγει την αυλαία (τυπικά ανοίγει την Τρίτη) της εφετινής κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ευρώπης, του Champions league, έχοντας απέναντί του, την άλλοτε πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ολυμπίκ Μαρσέιγ. Είναι η 5η φορά που οι «ερυθρόλευκοι» θα βρουν μπροστά τους, την μεγαλύτερη δόξα του Γαλλικού ποδοσφαίρου, ασχέτως αν τώρα δεν είναι και στα καλύτερά της. Τις προηγούμενες φορές ξεκινώντας από το μακρυνό 1994-95 για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, είχε ηττηθεί στις 3. Πρώτα για το δεύτερο τη τάξει Ευρωπαικό τρόπαιο (σαιζόν 1993-94, 2-1 στο Καραισκάκη, 3-0 στο Βελοντρόμ) κι έπειτα για το Τσάμπιονς Λιγκ, (σαιζόν 2011-12) 1-0 έχασε εντός εδρας και επικράτησε με το ίδιο σκορ εκτός (ένα θαυμάσιο γκολ του Φετφατζίδη).
Η Μαρσέιγ σίγουρα δεν είναι αυτή της εποχής του Μπερνάρ Ταπί (τον είχα γνωρίσει προσωπικά πηγαίνοντας αποστολή πριν τα ματς της ΑΕΚ τον Οκτώβριο 1993, την επομένη της κλήρωσης, μαζί με τον σημαντικό φωτορεπόρτερ, πρώην γενικό γραμματέα της Ενωσης Ξένων Ανταποκριτών) Δημήτρη Μεσσήνη και μας είχε υποδεχθεί με εγκάρδιο τρόπο. Έκτοτε πολλά άλλαξαν στην γαλλική ομάδα, που τότε διέθετε, Μπλάν, Γουόντλ, Φραντσέσκολι κ.α.
Ο Ταπί μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, έφυγε μετά από την κατάκτηση του κυπέλλου Πρωταθλητριών (1-0 την Μίλαν με γκολ του Μπαζίλ Μπολί στο 13΄) και έκτοτε αναζητά την χαμένη της αίγλη. Πρόεδροι και ιδιοκτήτες άλλαξαν αρκετοί, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Δεν είναι σε θέση να ανταγωνισθεί την Παρί Σεν Ζερμέν.
Εν πάσει περιπτώσει, αυτό είναι άλλο θέμα. Εμείς τώρα θα αναλύσουμε το ποια είναι η σημερινή Μαρσέιγ, αυτή που κατά την γνώμη μας, είναι σε θέση να νικήσει ο (καλός και σοβαρός) Ολυμπιακός και να ξεκινήσει με 3 βαθμούς τους αγώνες του, στο Champions League.
Πρώτα- πρώτα ας δούμε τα πλεονεκτήματα της :
-Ο Πορτογάλος προπονητής της, Αντρέ Βίλας- Μπόας ίσως είναι ο τέλειος προπονητής για να διοικεί αυτή την ομάδα. Είναι ρεαλιστής , μιλά τακτικά τους ποδοσφαιριστές του και διακρίνεται για την πίστη στην ομάδα και την ευθύτητά του. Πέρυσι, κατάφερε να κάνει θαύματα με πολύ περιορισμένο σε αριθμό ποδοσφαιριστών έμψυχο δυναμικό. Καταφέρνει να πάρει το καλύτερο από την ομάδα του, ακόμα κι αν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε για την έλλειψη ωραίου παιχνιδιού, ειδικά από την έναρξη του φετινού πρωταθλήματος 2020-21.
Έχει καταφέρει να υπάρχει μία τεράστια αλληλεγγύη μεταξύ των ποδοσφαιριστών κι εκείνου , αλλά και ανάμεσα στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές του. Επίσης έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που ουσιαστικά είναι κράμα νέων (Καλέτα- Καρ, Καμαρά, Σανσόν, Ρονζιέ) και παλιών ποδοσφαιριστών (Μανταντά, Αλβαρο, Παγέτ, Τοβέν). Στα παιχνίδια της εναντίον των Λιλ και Μέτς φανέρωσε το λεγόμενο «πολεμικό της πνεύμα» , που είχε ως συνέπεια να μπορέσει να σκοράρει στα τελευταία λεπτά. Ένα θετικό της στοιχείο επίσης, είναι ότι τρείς ποδοσφαιριστές της, ο μεσοεπιθετικός, Παγέτ (γεννήθηκε στο Σε Πιέρ του Ρεινιόν- γι αυτό αν και γάλλος προφέρεται στο τέλος το τ), ο επιθετικός, Τοβέν ξεχωρίζουν με την τεχνική τους και ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξουν τον ρου ενός αγώνα. Ενώ ο τερματοφύλακάς της, Στιβ Μανταντά μετά από δύο δύσκολα χρόνια το 2018 και το 2019 επέστρεψε στο πάλι στο καλύτερο του επίπεδο. Παραμένει έτσι ένας από τους καλύτερους Γάλλους τερματοφύλακες…
Στην αρχή της εφετινής σαιζόν ο Βίλλας-Μπόας ήθελε να φύγει γιατί όπως είπε το μέλλον και το πεπρωμένο του είναι πάντα συνδεδεμένο με αυτό του Ισιπανού, Άντονι Θουμπιθαρέτα, ο οποίος απολύθηκε στις 15 Μαίου. Ο Βίλας- Μπόας μετά από έντονες πιέσεις παρέμεινε. Τον ζήτησαν και τον ήθελαν οι ποδοσφαιριστές μαζί τους στο προσεχές Τσάμπιονς Λιγκ και τον έπεισαν.
Τον Ιούνιο, υπήρχαν φήμες για μια μεσογειακή κοινοπραξία για την εξαγορά του συλλόγου. Με πολλά χρήματα και φιλοδοξίες. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν από τότε άλλα νέα, φαίνεται ότι ήταν άνεμος! Η Μαρσέιγ την σαιζόν που τελείωσε είχε μία σταθερή πορεία, πριν από το τέλος με τον covid-19. Έχουν περάσει 7 χρόνια που η Μαρσέιγ δεν έχει δώσει το παρόν της στο Champions League. Τελευταία φορά ήταν το 2013, όπου είχε συγκεντρώσει 0 βαθμούς (με μια πολύ σκληρή ομάδα, απέναντι σε Άρσεναλ, Ντόρτμουντ και Νάπολι.) Έτσι τώρα υπάρχει μεγάλη χαρά στους οπαδούς της, που επιστρέφει στην κορυφαία διοργάνωση. Αλλά οι οπαδοί ανησυχούν επίσης ότι η ομάδα τους δεν είναι αρκετά καλή και δεν θέλει να ζήσει τον ίδιο εφιάλτη (όλοι οι άλλοι οπαδοί στην Γαλλία το υπενθυμίζουν και μην θεωρήσει κάποιος πως είναι απίθανο να μείνει ξανά με 0 βαθμούς).
Πάμε τώρα να δούμε ποια είναι τα αρνητικά της στοιχεία που θα πρέπει να εκμεταλλευθεί ο Πέδρο
Μαρτίνς και οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού:
Η Μαρσέιγ όπως και σχεδόν κάθε άλλη ομάδα, έχει και μερικά αρνητικά σημεία. Ο τρόπος παιχνιδιού της, δεν είναι τόσο ξεκάθαρος: δεν έχει την δική της «υπογραφή» στο γήπεδο.
Εχει έλλειψη ταχύτητας και επιτάχυνσης στα άκρα, ενώ ο τρόπος παιχνιδιού βασίζεται στις αντεπιθέσεις. Εξαρτάται πάρα πολύ από την απόδοση των Παγέτ και Τοβέν. Είναι βασικά αυτοί που μπορεί να κάνουν τη διαφορά στις αντιξοότητες, ειδικά όταν η Ολυμπίκ Μαρσέιγ (Ολυμπιακός Μασσαλίας ελληνιστί- δεν πρέπει να ξεχνάμε) δεν παίζει καλά. Και παραδόξως , αμφιβάλλω για τον επαγγελματισμό του Παγέτ λόγω του αρκετού βάρους του (κάθε άνοιγμα της σεζόν!), γεγονός που δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα στην τεχνική ηγεσία και την διοίκηση μετά. Έπειτα ποδοσφαιριστές όπως ο Ολλανδός, Στρότμαν ή ο 30χρονος αργεντινός επιθετικός, Ντάριο Μπενεντέτο ο επωνομαζόμενος και «Πίπα» , δεν είναι στο επίπεδο που ήταν πριν λίγο καιρό , κι ενώ οι φίλαθλοι περιμένουν από αυτούς πολλά περισσότερο. Ένα άλλο σοβαρό θέμα που για αρκετούς οπαδούς της θεωρείται προσβλητικό (!) άκουσον, άκουσον.
Είναι ότι γίνονται διάφορες αλλαγές στην μεσαία και αμυντική γραμμή που θυμίζουν κινούμενα σχέδια. Στο κέντρο, ο Καμαρά (αμυντικός χαφ με το 6), μπροστά από τους δύο κεντρικούς μπακ τον Ρονζιέ και τον Σανσόν. Οι δύο αυτοί στόπερ έχουν κατά προσέγγιση το ίδιο προφίλ. Τραχείς στο παιχνίδι τους. Καλοί στην διατήρηση της μπάλας, αλλά αδύναμοι στο να δημιουργούν. Άλλο πρόβλημα είναι η αποχώρηση του Μπουνά Σαρ, (πήγε στην Μπάγερν) και η ομάδα έμεινε με έναν μόνο δεξιό οπισθοφύλακα, τον Χιρόκι Σακάι. Ο Μπόας ήθελε τον άσο της Γκένκ, Χοακίμ Μέχλε, αλλά η διοίκηση του Βελγικού συλλόγου, βλέποντας το μεγάλο ενδιαφέρον αποφάσισε να αυξήσει την τιμή του την τελευταία στιγμή, οπότε η Μαρσέιγ έκανε πίσω.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Βίλας- Μπόας ζήτησε από την διοίκηση να έχει έναν ποδοσφαιριστή , τον οποίο και πήρε και είναι ο Μικαέλ Κισάνς (από την Μπάγερν). Νομίζω μάλιστα πως θα ξεκινήσει εναντίον του Ολυμπιακού και θα μπορούσε να αλλάξει πολλά πράγματα … Θα δούμε.
Ακόμη υπάρχει η εντύπωση στους κύκλους της ομάδας, ότι ο Βίλας- Μπόας έχει δημιουργήσει αυτό το σύνολο, με στόχο να τους ενώσει για να μπορούν να αντιστέκονται στην πίεση των σπουδαίων αγώνων και εκεί φαίνεται πως μάλλον αγωνίζεται…μόνος του.. Προς το παρόν είναι βαρετό να βλέπει κάποιος αυτήν την ομάδα…
Ας ελπίσουμε λοιπόν την προσεχή Τετάρτη ο Ολυμπιακός να ξεκινήσει με την πρώτη του φετινή επιτυχία απέναντι στον συνωνόματο της Μασσαλίας!
Μάνος Σταραμόπουλος
Δημοσιογράφος – Αναλυτής διεθνούς ποδοσφαίρου και υποθέσεων
Μέλος επιτροπής ποδοσφαίρου AIPS και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στατιστικής IFFHS
Ανταποκριτής: France Football, A Bola, Discoveryfootball. com , Mundo Deportivo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου