ΠΑΜΕ ΜΟΥΝΤΙΑΛ- 8^ος  ΟΜΙΛΟΣ
   Των Χρήστου Κουλούρη- Γιώργου Σαρλάνη

                                                      ΠΟΛΩΝΙΑ

                                                 

                                                              ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Εθνική ομάδα της Πολωνίας, η οποία έχει πραγματοποιήσει 7 συμμετοχές σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου  ετοιμάζεται  για την 8^η αυτές τις ημέρες. Είναι μία ιστορική και συνάμα παραδοσιακή δύναμη της Ευρώπης που δίνει αρκετές φορές το παρόν σε μεγάλες διοργανώσεις.
Προκρίθηκε μετά από 12 χρόνια, καθώς, η τελευταία της παρουσία χρονολογείται στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 της Γερμανίας, όπου και είχε αποκλειστεί στην φάση των ομίλων.
Έχει πραγματοποιήσει πολύ καλές πορείες κατά το παρελθόν και φυσικά σ αυτό σίγουρα  θεωρούνται  οι δύο 3^ες  θέσεις τις οποίες κατέκτησε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1974 στην Γερμανία, αλλά και του 1982 στην Ισπανία.
Χρονιές στις οποίες αγωνιζόταν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας ο "θρύλος" Γκρέγκορτς  Λάτο, ένας άνθρωπος που μπορεί να μην έκανε την μεγάλη καριέρα σε σπουδαίες  ομάδες της Ευρώπης, ήταν όμως πάντα εκεί για την Πολωνία. Διετέλεσε επίσης και  πρόεδρος της Ομοσπονδίας το διάστημα 2008-2012, πράγμα που σημαίνει ότι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου του 2012 που διεξάχθηκε εν μέρει στην Πολωνία (και στην Ουκρανία), ήταν αυτός επικεφαλής.
Παρ'όλα αυτά και γενικώς τις πορείες του τότε, κανείς δεν κατάφερε να κρατήσει το "χρυσό παπούτσι" των πρώτων σκόρερ και αυτό γιατί υπάρχει και τώρα ένας επιθετικός κορυφαίας κλάσης και φυσικά αναφερόμαστε στον Ρόμπερτ Λεβαντόβσκι, ο οποίος ξεπέρασε επίσης τον θρύλο Λουμπάνσκι και με 51 γκολ φιγουράρει στην πρώτη θέση, μη έχοντας απειλή για την ώρα. Καθώς  κανείς αγωνιζόμενος ποδοσφαιριστής της Εθνικής ομάδας δε βρίσκεται στην δεκάδα.
Σε συμμετοχές προηγείται ο πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Μίχαλ Ζεβλάκοφ, ο οποίος, αγωνιζόταν από το 1998 έως και το 2011 με την Εθνική Πολωνίας με αποτέλεσμα να καταγράψει 102 συμμετοχές.
Κούμπα Μπλαστσικόβσκι (97) και Ρόμπερτ Λεβαντόβσκι (91), θεωρείται ότι κάποια στιγμή θα τον περάσουν, ενδεχομένως και στο προσεχές Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ο πρώτος.
Η Πολωνία έχει κατακτήσει ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 στην Γερμανία. 

                       ΟΜΑΔΑ - ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ - ΚΙΝΗΤΡΟ

Η Πολωνία πέρασε "αέρα" στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, καθώς, στην προκριματική φάση δε συνάντησε καμία δυσκολία σε έναν όμιλο που μπορούσαν  να την  απειλήσουν  η Δανία και το Μαυροβούνιο, αλλά, εν τέλει και αυτές έμειναν αρκετά πίσω με αποτέλεσμα να αγκομαχούν για την δεύτερη θέση. Πράγμα που σημαίνει ότι η Πολωνία η οποία κατέκτησε την πρώτη θέση ήταν φυσικά η καλύτερη ομάδα του ομίλου και δικαίως τερμάτισε σε αυτή.
Ευελπιστεί να κάνει μία καλή πορεία, όπως στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου του 2016, όπου και έφτασε έως  τα προημιτελικά  γνωρίζοντας τον αποκλεισμό στην διαδικασία των πέναλτι από την μετέπειτα νικήτρια της διοργάνωσης, Πορτογαλία.
Με βάση λοιπόν, τις δύο τρίτες θέσεις αλλά και την διαρκή της άνοδο η Πολωνία θα μετρήσει τις δυνάμεις της σε έναν όμιλο που είναι ίσως ο πιο αμφίρροπος της διοργάνωσης, καθώς, ομάδες όπως, η Κολομβία, η Σενεγάλη και η Ιαπωνία θα κονταροχτυπηθούν για τις δύο πρώτες θέσεις και είναι όλες αρκετά ισοδύναμες. Διαθέτοντας  παίκτες εγνωσμένης αξίας και κάποιους που φυσικά ξεχωρίζουν.
Τέτοιος είναι και ο Ρόμπερτ Λεβαντόβσκι ο οποίος είναι πλέον και ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Πολωνίας και θέλει να βοηθήσει την εθνική του ομάδα να πραγματοποιήσει  μία πορεία αντάξια με εκείνες του 1974 και του 1982.
Φυσικά και δεν είναι εύκολο, είναι δύσκολη ακόμα και η πρόκριση στην φάση των νοκ-άουτ, όμως, έχουν κίνητρο οι Πολωνοί και προσδοκίες όπως τότε, αφού  η ομάδα τους τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε διαρκή άνοδο.
Άξιοι συμπαραστάτες του Λεβαντόβσκι αναμένεται να είναι οι Κούμπα Μπλαστσικόβσκι, Πιότρ Ζιελίνσκι και Καμίλ Γκλικ.
Ο προπονητής της ομάδας, Άνταμ Ναβάλκα, γνωρίζει ότι έχει ένα πολύ καλό σύνολο στα χέρια του. Γνωρίζει  επίσης ότι έχει περάσει την φιλοσοφία του εντός ομάδας, καθώς, οι Πολωνοί αποδεικνύονται "πιο ομάδα" πλέον, πιστεύοντας στο κάτι παραπάνω.

                                                       ΣΕΝΕΓΑΛΗ

  ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Σενεγάλη επιστρέφει σε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά από 16 χρόνια και το 2002, όπου στα γήπεδα της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας είχε πραγματοποιήσει μία πάρα πολύ καλή πορεία καταφέρνοντας να προχωρήσει έως και την προημιτελική φάση όπου και είχε αποκλειστεί από την Τουρκία, η οποία στο τέλος κατετάγη  3η.
Είναι η 3η Αφρικανική ομάδα που κατάφερε κάτι τέτοιο, καθώς, το έχουν πετύχει  το Καμερούν το 1990 και η Γκάνα το 2010. Έκτοτε  καμία Αφρικανική ομάδα δεν έφτασε τόσο μακρυά. Μάλιστα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, η Σενεγάλη έκανε την έκπληξη με το "καλημέρα" της διοργάνωσης, όπου και επικράτησε την 1η αγωνιστική της Γαλλίας με 1-0, γνωρίζοντας Παγκόσμια αποθέωση .  Πέρασε ως αήττητη και στους "16" απέκλεισε την Σουηδία.
Δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο Κυπέλλου Εθνών Αφρικής, με αποτέλεσμα η καλύτερη της πορεία να καταγράφεται ξανά το 2002 όταν στο τουρνουά που διοργανώθηκε στο Μάλι, ηττήθηκε στον τελικό από το Καμερούν στη διαδικασία των πέναλτι με 3-2, σε ένα ματς το οποίο είχε λήξει 0-0 στην κανονική του διάρκεια και την παράταση.
Έχει βγάλει σπουδαίους ποδοσφαιριστές και ένας από αυτούς είναι ο σημαντικός  και γνωστός στο Ελληνικό κοινό, Ανρί Καμαρά, ο οποίος έχει αγωνιστεί σε Ελληνικούς συλλόγους (Παναιτωλικός, Ατρόμητος, Ιωνικός), ενώ πλέον στα 40 του χρόνια προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Φωστήρα.
Είναι ο πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία της Σενεγάλης, αλλά και ο πρώτος σκόρερ όπου σε 99 εμφανίσεις, σημείωσε 29 γκολ. 

Φυσικά αυτή τη στιγμή το κορυφαίο της όνομα είναι ο επιθετικός της Λίβερπουλ, Σαντιό Μανέ, ο οποίος στα 26 του χρόνια είχε μία εκπληκτική σαιζόν με την αγγλική ομάδα και μάλιστα έφτασε μαζί της έως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ασχέτως αν ηττήθηκε 3-1 από την Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Μανέ όλη την σαιζόν πραγματοποίησε εντυπωσιακές εμφανίσεις και ανέβασε τις μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Άλλοι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που έχει βγάλει το Σενεγάλικο ποδόσφαιρο είναι ο επίσης γνωστός από το πέρασμα του στην ΑΕΚ, Πάπα Μπούμπα Ντιόπ, αλλά και ο Ελ-Χατζί Ντιουφ.

                                ΟΜΑΔΑ - ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ - ΚΙΝΗΤΡΟ
Η ομάδα της Σενεγάλης, προκρίθηκε σχετικά άνετα από τον 4ο όμιλο της Αφρικανικής ζώνης, καθώς, καμία ομάδα δεν την απείλησε, κλειδώνοντας την πρόκριση από την 4η αγωνιστική. Αρχικά, ενώ φαινόταν να έχει αντίπαλο, καθώς η Νότια Αφρική την είχε νικήσει με 2-1, εν τέλει ο αγώνας ξανά έγινε από την αρχή και η Σενεγάλη επικράτησε με 2-0 από Γιοχάνεσμπουργκ, δείχνοντας ότι είναι η καλύτερη ομάδα.
Διαθέτει, έναν άπειρο σχετικά προπονητή, τον Αλιού Σισέ, ο οποίος αναμένεται να κοουτσάρει την χώρα του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, όμως, είναι αυτός που κατάφερε να στείλει την Σενεγάλη σε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά από τόσα χρόνια, σκορπώντας χαρά σε όλη την χώρα.
Βρίσκεται σε έναν ανοιχτό όμιλο, μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω και να φτάσει έστω ως την επόμενη φάση αρκεί φυσικά να της βγουν τα όσα έκανε ως τώρα στα προκριματικά.
Έχει καλούς παίκτες οι οποίοι αγωνίζονται σε πολύ υψηλό επίπεδο και μάλιστα έχει τριάδα φωτιά στην επίθεση (Μανέ, Σακό, Κεϊτά Μπαλντέ), μία αξιοπρεπέστατη άμυνα με ηγέτη τον Κουλιμπαλί της Νάπολι και φυσικά τον Γκουεγέ, ο οποίος αγωνίζεται στην Έβερτον. Σε αυτούς προσθέστε και την απόλαυση που αναμένεται να δώσει στα παιχνίδια το σύνολο, το οποίο πρώτα από όλα θα θελήσει να χαρεί τα παιχνίδια και στην συνέχεια να κυνηγήσει το κάτι παραπάνω.
Σίγουρα, η πρόκριση σε τελική φάση είναι από μόνη της επιτυχία, το κίνητρο του να αγωνίζεσαι σε Παγκόσμιο Κύπελλο μεγάλο και οι Σενεγάλοι θα θελήσουν να τραβήξουν τα βλέμματα πάνω τους.

                                                  ΚΟΛΟΜΒΙΑ 

                                                 

                                                     ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Κολομβία πραγματοποίησε την  πρώτη  της εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο το 1962, όπου και αγωνίστηκε στα γήπεδα της Χιλής. Έκτοτε, αγωνίστηκε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1990, 1994, 1998, 2014 και αναμένεται να πραγματοποιήσει  την 6η της συμμετοχή στο  Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας.
Είχε διακριθεί το 2003 στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών της Γαλλίας, αφού  είχε τερματίσει στην 4η θέση, κάνοντας μία πολύ καλή πορεία.
Κορυφαίο γεγονός για την χώρα σε επίπεδο αθλητικού περιεχομένου, αποτελεί, φυσικά η κατάκτηση του Κυπέλλου Αμερικής το 2001 στο τουρνουά που είχε διοργανώσει η ίδια, η οποία εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τον παράγοντα χώρα - έδρα φτάνοντας στην κορυφή, ημέρα η οποία η Κολομβία γιόρτασε αυτή την διάκριση.
Είναι μία χώρα που έχει βγάλει τους δικούς της κορυφαίους ποδοσφαιριστές και ένας από αυτούς είναι ο άνθρωπος με τις περισσότερες συμμετοχές φορώντας το εθνόσημο της, ο Κάρλος Βαλντεράμα ο οποίος πραγματοποίησε 111 συμμετοχές.
Ο νυν ηγέτης της ομάδας, Ραδαμέλ Φαλκάο βρίσκεται στην κορυφή των σκόρερ με 28 γκολ, ενώ έχει δικαίωμα να σκέφτεται ότι μπορεί να σημειώσει  και άλλα γκολ φτιάχνοντας και μία καλή διαφορά.
Αναμένεται να δώσει σαν αρχηγός το παρόν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018.

                       ΟΜΑΔΑ - ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ - ΚΙΝΗΤΡΟ
Είπαμε, ο Ραδαμέλ Φαλκάο αναμένεται να κυνηγήσει ακόμα περισσότερα γκολ, έχοντας φυσικά ως σκοπό να δώσει μία καλή πορεία στην ομάδα του και φυσικά χαρά στους Κολομβιανούς, οι οποίοι χαίρονται το ποδόσφαιρο και αναμένεται να ακολουθήσουν την πορεία στην Ρωσία, δίνοντας βροντερό παρόν, κάτι που και οι παίκτες θέλουν να εκμεταλλευτούν.
Το 2014 η Κολομβία γνώρισε τον αποκλεισμό από την διοργανώτρια χώρα Βραζιλία και αυτό στοίχισε αρκετά, καθώς, πολλοί έκαναν όνειρα, βλέποντας και την πορεία που είχε στη φάση των ομίλων αλλά και την εμφάνιση στους "16" όπου είχε επικρατήσει άνετα με 2-0 της Ουρουγουάης. Από εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο έλειψε ο αστέρας Φαλκάο, ενώ, όταν γράφτηκε ο επίλογος της Κολομβίας στη διοργάνωση, ο μέχρι τότε αρχηγός της Μάριο Γέπες, ανακοίνωσε την απόσυρση του από την ενεργό δράση.
Ο Χοσέ Πέκερμαν είναι ένας αρκετά έμπειρος προπονητής, έχοντας φτιάξει μία πολύ καλή ομάδα η οποία έχει τα φόντα να πρωταγωνιστήσει, αρκεί φυσικά να περάσει από τον όμιλο, ο οποίος δεν είναι δύσκολος, αλλά ούτε και εύκολος. Ξέρει τι μπορεί να πάρει από τους παίκτες του, βλέπει το κίνητρο του καθενός και ξεχωρίζει διαθέσεις και πράξεις αν φυσικά αυτές έρθουν.
Ο Χάμες Ροντρίγκες είχε πραγματοποιήσει ένα πάρα πολύ καλό τουρνουά το 2014 και ευελπιστεί να ξανακάνει το ίδιο, αυτή τη φορά με τον Ραδαμέλ Φαλκάο. Ρόστερ η Κολομβία διαθέτει, με έμπειρους και συνάμα ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, όπως, οι Κουαδράδο, Κάρλος Σάντσες, Μουριέλ, Μπάκα και φυσικά τα δύο νέα αστέρια της άμυνας, Ντέιβινσον Σάντσες και Γέρι Μίνα.
Προσδοκίες υπάρχουν από όλους, συν το γεγονός ότι θέλουν και μία καλή πορεία σε Παγκόσμιο Κύπελλο και η ομάδα μπορεί να το κάνει, τώρα που διαθέτει τέτοιον κορμό

                                                                ΙΑΠΩΝΙΑ

                                                            ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Ιαπωνία είναι σταθερά από τις παραδοσιακές ομάδες της Ασιατικής ηπείρου που δίνει το παρόν σε Παγκόσμια Κύπελλα τα τελευταία χρόνια, με την πρώτη της συμμετοχή να χρονολογείται το 1998, όταν και αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων. Στη συνέχεια φιλοξένησε μαζί με την Νότια Κορέα το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 όταν και πραγματοποίησε την πρώτη της πρόκριση από φάση ομίλων καθώς έφτασε ως τους "16" όταν και αποκλείστηκε από την Τουρκία.
Έχει επίσης κατακτήσει 4 κύπελλα Ασίας με τελευταία του 2011 στο Κατάρ, μία 3η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 ενώ, έφτασε κοντά στην κατάκτηση του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών το 2001 όταν και ηττήθηκε στον τελικό από την Γαλλία.
Μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γεγονός της χώρας δε θα μπορούσε να ήταν άλλο από την συνδιοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 όταν 10 γήπεδα φιλοξένησαν αγώνες αλλά και τον τελικό ο οποίος είχε πραγματοποιηθεί στη Γιοκοχάμα και συγκεκριμένα στο Διεθνές Στάδιο της Γιοκοχάμα.
Ανεβασμένη τα τελευταία χρόνια έχει βγάλει  καλούς ποδοσφαιριστές που έχουν ξεχωρίσει με την παρουσία τους, είτε σε εθνικό, είτε και σε συλλογικό επίπεδο, ανεξαρτήτως της ομάδας που αγωνιζόντουσαν.
Ίσως η μεγαλύτερη προσωπικότητα που έχει να επιδείξει η ομάδα είναι ο Γιασουχίτο Έντο, ο οποίος πλέον αποσύρθηκε από την Εθνική ομάδα, όντας στα 38 του.
Αγωνίστηκε 152 συνολικά φορές με το εθνόσημο και κατέχει την πρώτη θέση.
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής ομάδας είναι ο Κουνισίγκε Καμαμότο, ο οποίος δύσκολα θα χάσει αυτή την θέση από παίκτες οι οποίοι αποτελούν την Εθνική ομάδα τώρα, καθώς, ο Σίνζι Οκαζάκι είναι ο μόνος που μπορεί να τον απειλήσει αλλά βρίσκεται στα 50.

 ΟΜΑΔΑ - ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ - ΚΙΝΗΤΡΟ
Προκρίθηκε ως πρώτη από τον δεύτερο όμιλο της Ασιατικής ζώνης, μην έχοντας όμως και τις καλύτερες εμφανίσεις, απλώς εκμεταλλεύτηκε τις τελικές της προσπάθειες και αυτό έπαιξε τον δικό της ρόλο.
Ίσως, η καλύτερη φουρνιά να ήταν εκείνη του 2002 και του 2010, όμως και αυτή εδώ δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από εκείνες, έστω και αν αρκετοί ποδοσφαιριστές είτε έχουν μεγαλώσει, είτε δεν τα πάνε καλά στις ομάδες τους.
Το σίγουρο της υπόθεσης είναι ότι οι Ιάπωνες θα γιορτάσουν το γεγονός ότι θα βρίσκονται σε άλλο ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και σε αυτό στηρίζεται ο προπονητής της ομάδας, Ακίρα Νισίνο. Βλέπει το σύνολό του να έχει μία σταθερή απόδοση όσον αφορά τις εμφανίσεις του και προσπαθεί να διορθώσει την αμυντική και συνάμα την επιθετική γραμμή, καθώς, όταν ο Οκαζάκι δεν είναι σε θέση να αγωνιστεί οι Ιάπωνες βγάζουν πρόβλημα στην τελική προσπάθεια, πράγμα που έγινε εμφανές στα προκριματικά.
Καγκάβα, Κεϊσούκε Χόντα, Χασέμπε και Οκαζάκι αναμένεται να οδηγήσουν την Ιαπωνία σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο καθένας στις γραμμές του και στον ρόλο του. Ο κόσμος χαίρεται ήδη με άλλη μία συμμετοχή της Εθνικής του ομάδας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και σίγουρα θα το ζήσουν.
Η πρόκριση δεν είναι εύκολη, ούτε όμως και πολύ δύσκολη, ασχέτως αν οι περισσότεροι θεωρούν τους Ιάπωνες το μεγαλύτερο αουτσάιντερ, η λογική λέει ότι θα παλέψουν και μπορούν να προκριθούν και αυτοί, αρκεί φυσικά να δουλέψουν όπως ξέρουν.